img049 (30)

Międzynarodowa ochrona praw człowieka. Zaiys    139

2)    Deklarację Praw Człowieka - w dniu 29 czerwca 1991 r. przez Radę Europejską. Stwierdza, że zarówno prawa obywatelskie i polityczne, jak i gospodarcze, socjalne i kulturalne są niepodzielne i mająpodstawowe znaczenie dla pełnego urzeczywistniania godności ludzkiej i uzasadnionych dążeń każdej jednostki¹⁴⁷'. Podobnie wypowiedziała się Rada Ministrów w Deklaracji o Prawach Człowieka z 1986 r., zaś Parlament Europejski w rezolucji o poszanowaniu praw człowieka we Wspólnocie z 1993 r.;

3)    Deklarację Rady Europejskiej z Okazji Początku Obchodów Pięćdziesiątej Rocznicy Uchwalenia Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka - w dniu 13 grudnia 1997 r. przez Radę Europejską. Został tam zawarty apel do państw członkowskich o: zintensyfikowanie działań na rzecz praw człowieka, poprzez przystąpienie do międzynarodowych traktatów z zakresu praw człowieka i ich wdrożenie; zwiększenie roli społeczeństwa w upowszechnianiu i ochronie tych praw; wspieranie działań i pomoc techniczną, rozszerzenie edukacji dotyczącej praw człowieka;

4)    Podczas posiedzenia Rady Europejskiej w Wiedniu 11-12 grudnia 1998 r. ustalono cztery najważniejsze dziedziny, których rozwój jest priorytetem UE - w tzw. wiedeńskiej strategii dla Europy wymienia się: (1) wspieranie zatrudnienia, wzrostu i stabilności gospodarczej; (2) wzrost bezpieczeństwa i podniesię-nia jakości życia, a w tym wzmocnienie działań w dziedzinie praw człowieka, poprawa dostępu obywateli do wymiaru sprawiedliwości; (3) reforma polityki i instytucji UE; (4) promowanie stabilności i dobrobytu w Europie i na świecie. Podczas szczytu Rady Europejskiej w Kolonii 3-4 czerwca 1999 r., w

sformułowanej tam decyzji w sprawie sporządzenia Karty Praw Podstawowych UE znalazło się stwierdzenie: Przestrzeganie podstawowych praw należy do głównych zasad Unii Europejskiej oraz jest nieodzownym warunkiem jej legitymizacji i dlatego należy podjąć próbę stworzenia katalogu tych praw (Karty), aby zaświadczyć wobec obywateli Unii Europejskiej o ich szczególnym znaczeniu i doniosłości .

Na podstawie tej decyzji został powołany zespół - Konwent, którego celem było nie tylko wzmocnienie konstytucyjnego charakteru traktatów, ale i rozszerzenie katalogu i skonsolidowanie praw, które znajdowały się w różnych dokumentach i w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości. Katalog ten byłby odniesieniem dla instytucji europejskich i państw członkowskich w sferze prawa wspólnotowego i środków unijnych. Pozwoliłby także wpłynąć na wizerunek Unii - jako organizacji nie tylko gospodarczej, ale także takiej, która przestrzega praw człowieka. Wynika to z zasady sformułowanej przez Europejską Komisję Praw Człowieka, iż przekazanie uprawnień organizacji międzynarodowej nie jest sprzeczne z konwencją pod warunkiem że w tej organizacji podstawowe prawa korzystają

¹⁴³    Prawa człowieka. Wybór materiałów. Dokumenty międzynarodowe, op. cit., s. 360.

¹⁴⁴    Spotkanie Rady Europejskiej w Kolonii, [w:] Spotkania Rady Europejskiej 1993-2002. Wybór dokumentów, tom I, „Monitor Integracji Europejskiej” 2002, nr 53, s. 281.