Img10329

FORMULARZ 2.

KII

FORMULARZ 2.

CO ROBIĘ NIECHĘTNIE

PORTRET WŁASNY I OBCY

(K. W. Vopel)

CELE

Dzieci będą miały sposobność porównać, jak sami siebie widzą, a jak sądzą, że inni je odbierają. Mogą one zatem porównać swój obraz własny z obcym wyobrażeniem o nich, żeby potrafić ocenić, na ile realnie siebie oceniają.

UCZESTNICY

Od lat 10. Liczebność grupy jest dowolna. Ważne jest, żeby w grupie panowała atmosfera wzajemnego zaufania oraz aby dzieci czuły się pewnie.

CZAS TRWANIA Około 45 minut.

POMOCE

Każde dziecko powinno mieć kartkę formatu A6 i ołówek.

Q PRZEBIEG GRY

Chciałbym wypróbować z wami grą pt. „Portret własny i obcy”.

—' Wyjmijcie kartkę i napiszcie na niej po jednej stronic „Portret własny”. Tutaj zamieście pięć zdań o tym, jak same siebie widzicie, wymieniając kilka cech i istotnych właściwości, np. „Jestem punktualny, nic spóźniam się nigdy na spotkanie z innymi. Jestem dokładny w odrabianiu lekcji. Jestem bojaźli-wy i nieśmiały, kiedy mam do czynienia z nowymi poznanymi osobami. Szybko tracę cierpliwość, gdy moja mama ciągle mnie upomina”. Potem odwróćcie kartkę i napiszcie na odwrotnej stronie: „Mój obraz w oczach innych”. Chodzi o to, abyście zastanowili się i doszli do wniosku, jak postrzegają was inni ludzie, np. możecie tutaj napisać: „Inni sądzą, że jestem skąpy. Myślą, że jestem sprawiedliwy. Inni uważają, że jestem prymusem i ogromnie się o to staram. W oczach innych jestem zapewne punktualny”. Na wypełnienie obu stron kurteczek macic kwadrans. Proszę nie podpisywać swoich kartek.

Prowadzący raczej powinien zatytułować obie strony karteczek i napisać przykłady dla wszystkich dzieci, jak mniej więcej powinny to zrobić.

121