img803

img803



nia uczestników i innych aspektów zdarzenia komunikacyjnego. Teoretycznie podkreśla się jednak, że analiza dyskursu powinna brać pod uwagę zarówno właściwości tekstu oraz wypowiedzi, jak i to, co zwykle określa się mianem kontekstu, a co obejmuje cechy sytuacji społecznej, które mogą systematycznie oddziaływać na strukturę komunikatu. Reasumując, przedmiot analizy dyskursu to wypowiedź i tekst w kontekście.

Wieloznaczność pojęcia „dyskurs”

Istnieje jeszcze jedna komplikacja. Dotychczas używaliśmy terminu „dyskurs” w sposób raczej abstrakcyjny, podobnie jak w przypadku „języka” i „komunikacji”. Kiedy więc charakteryzujemy dyskurs jako zdarzenie komunikacyjne, odnosimy się do dyskursu w znaczeniu ogólnym. W podobny, choć nieco inny sposób możemy też ogólnie mówić o poszczególnych typach użycia języka albo społecznych dziedzinach dyskursu, na przykład używając takich terminów, jak „dyskurs medyczny” lub „dyskurs polityczny”.

Z drugiej strony, możemy używać słowa „dyskurs” w bardziej konkretny sposób, nawiązując do pojedynczej, określonej rozmowy albo mówiąc o jakimś szczególnym serwisie informacyjnym (możemy używać wówczas takich form, jak „ten dyskurs” albo „dyskurs na pierwszej stronie”).

Ta wieloznaczność nie sprawia zwykle większego problemu: z kontekstu możemy na ogół wywnioskować, czy w danym przypadku chodzi o znaczenie ogólne, czy też szczegółowe. Powinniśmy jednak zdawać sobie sprawę z teoretycznej różnicy między abstrakcyjnym znaczeniem ‘dyskursu’, kiedy odnosimy się do pewnego ogólnego typu zjawisk społecznych, a znaczeniem określonym, kiedy to mamy na myśli konkretną próbkę tekstu lub wypowiedzi.

Niestety na tym wieloznaczność się nie kończy. Powyżej wspomnieliśmy już o jeszcze innym zastosowaniu kategorii „dyskursu” (jak w przykładzie z „dyskursem neoliberalizmu”), które nie ogranicza się do użycia języka ani do komunikacyjnej interakcji, ale które raczej (albo również) wskazuje na idee lub ideologie. Chociaż możemy spotkać się z takim zastosowaniem również w analizie dyskursu, jest oczywiste, że czyni ono znaczenie terminu jeszcze bardziej rozmytym. Dlatego też wielu uczonych unika stosowania pojęcia „dyskursu” w takim kontekście. Czasami ten ogólny system, łączący dyskurs i idee, bywa określany jako odmiana światopoglądowa dyskursu (order of discourse), które to pojęcie można znaleźć w filozoficznie zorientowanych badaniach nad dyskursem.

Wyodrębnianie dyskursów

Jest jeszcze trzeci problem. W większości sytuacji jesteśmy w stanie wyodrębnić i zidentyfikować dany dyskurs: w przypadku, gdy rozpatrujemy interakcję albo zdarzenie komunikacyjne, wiemy, gdzie się one zaczynają i gdzie się kończą. Wiemy też, czy w grę wchodzi jeden, czy też kilka

12


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
2 (2569) cyzyjnościąi nieumiejętnością komunikacji werbalnej. Wywodzi się ona ze starożytnej Grecji.
P3190460 60 tycznym odróżniającym Je od Innych miast Okazuje się Jednak, że tak-«e średniowieczne mi
KSIĄŻKA (25) kich teoretyków, zderzając się z racczywfetoAcIn ze wnzy»rkUni & od cieniami i
W tabeli Oceny są przechowywane dane o pewnych zdarzeniach - wystawionych ocenach. Należy się spodzi
Metody numeryczne - 4. Wartości własne i wektory własne Teoretycznie może się zdarzyć, że wektor y*-
a (68) EDWARD BALCERZAN BADANIA WERSOLOGICZNE A KOMUNIKACJA LITERACKA Dziwić się potrzeba, że dotąd
DSC05446 (5) Zwróćmy uwagę, że każdy z uczestników zdarzenia komunikacyjnego (dyskursu) jest jednocz
sr7 Gdy oderwie się od ziemi jedną roślinę, pociągnie się za nią kilka innych, umocowanych na
Miałem ostatnio przyjemność uczestniczyć w konferencji: „Wokół sporu komunitaryzmu z
Mapa zdarzeń komunikacyjnych 632000°0.000 E
§16 Uczestnicy innych programów edukacyjnych Do praw przysługujących uczestnikom programów
82 STANISŁAW MICHALCZYK Bardziej szczegółowo rozpatruje Purer pięć aspektów nauki o komunikowaniu
dualną i osobistą interpretacją, ukazującą jeszcze jeden niem tąd aspekt zdarzeń, wzbogacający

więcej podobnych podstron