IMG 22 (6)

122

122

ca drzewostanu odpowiadająca przeciętnemu przekrojowi (d_g). średnia

/fn«HiArl*knu    \L'7nr»'m 1 or#>ua ( Jt \ nr?pri/»t r\\< um.iL

ca drzewostanu odpowiadająca przeciętnemu przekrojowi (d_g). średnia

drzewostanu określona wzorem Loreya (hi)' przeciętny wiek drzewostanu t> nia wartość procentu grubości kory (c) i średnia wartość ilorazu qDUla*^ drzewostanu określono liczbę kształtu i następnie określono zmienność tej ^ Otrzymano współczynnik zmienności picrśnicowej liczby kształtu strzały « ^ równy 6,6%. Gdybyśmy więc przyjęli dla każdego drzewostanu taką samąwir,,. liczby kształtu równą średniej arytmetycznej wyliczonej ze 100 drzewosunii błąd średni w ocenie liczby kształtu byłby równy 6.6%. Aby ograniczyć wieka, błędu oceniono siłę związku między liczbą kształtu i różnymi cechami drae»c*n (obliczono współczynniki korelacji) i następnie określono współczynniki nweur-ści liczby kształtu z wyłączonym wpływem wymienionych wyżej cech. Z puda widzenia dokładności najlepszym zestawem cech jest taki. przy uwzględnienie rego zmienność picrśnicowej liczby kształtu jest najmniejsza.

Zestaw cech można podzielić na 3 grupy (rys. 38).

1 eruoa - uw/olrrininnn nmcent omhośri korv i wiek drzewostanu. Od Ctt

^    ^    *V

*₀

II

III

•^ffl"Wych

Ryeuoek M

7/ŁpOtotyWk wn^nnotci lejtoy ksneftu *tr/eł w korze dla drzewostanów

F, = 0.404997 +

F\ = 0.370305 +

czynmk zmienności liczby kształtu drzewostanu z wyłączonym wpływem cech zaliczonych do tej grupy niewiele różni się od ogólnego współczynnika zmienności Stąd wniosek, zc zarówno wzory empiryczne, jak i tablice liczb kształtu, oparte na samym procencie grubości kory i wieku lub obu tych cechach razem, cechowałyby się małą dokładnością.

II grupa uwzględnia ona w zestawie cech przeciętną pierśnicę i średnią wysokość drzewostanu. W dwóch wariantach uwzględniono także procent grubości kory i wiek drzewostanu. Grupa ta cechuje się wyraźnie mniejszymi współczynnikami zmienności w porównaniu z grupą I. Wynika to stąd. że pterśmcowa liczba kształtu drzewostanu jest dość silnie skorelowana z przeciętną pterśmcą i średnią wysokością drzewostanu. Z grupy 11 na szczególną uwagę zasługuje wanant opracowania wzoru empirycznego, opartego na średniej wysokości drzewostanu Uwzględnienie przy budowie wzoru empirycznego innych cech drzewostanu - pierśnicy. procentu grubości kory lub wieku - nie zwiększyłoby dokładności takiego wzotu.

III grupa - uwzględniono iloraz q₂1 dodatkowo średnią wysokość i przeciętną pierśnicę drzewostanu. Liczba kształtu drzewostanu jest bardzo silnie skorelowana z ilorazem q₂■ Stąd zmienność liczby kształtu z wyłączonym wpływem tej cechy jest stosunkowo mała. Dalsze zmniejszenie współczynnika zmienności uzyskuje się przez wyłączenie wpływu średniej wysokości drzewostanu. Wanant ten. uwzględniony w tablicach liczb kształtu opracowanych przez Schiffla, zapewnia dużą dokładność zarówno wzorów empirycznych, jak i tablic. Uwzględnienie przy budowie wzorów empirycznych, oprócz ilorazu q₂ i średniej wysokości drzewostanu, dodatkowo przeciętnej pierśnicy nie prowadzi do zwiększenia dokładności wzoru.

Biorąc pod uwagę zarówno dokładność, jak i prostotę wzoru, uwzględniono przy jego budowie średnią wysokość drzewostanu. Na podstaw ie materiału zebranego w 340 drzewostanach sosnowych opracowano następujące wzory na picrśnieową liczbę kształtu (Bruchwald !978b):

1,161508 h_L-\. 3

0.526942 h, - 1.3

gdzie:

- pierśnicowa liczba kształtu strzał w korze drzewostanu.

F-\ - pierśnicowa liczba kształtu strzał bez kory drzewostanu (stosunek miąższowi bez. kory do objętości walca opartego na pierśnicy w korze i wysokości drze wa).

Aby określić pierśnicową liczbę kształtu drzewostanu zgodnie ze wzorami 55) i (3.56). należy ustalić średnią wysokość drzewostanu (A, i. po cz\m po pod