IMG#49 (2)

szycn ziarn, a Dy nie zmniejszać otworow 1UD szczelin w dnie drena: Grubsze ziarna układa się także na powierzchni złoża, by pomimo grzybów umożliwić swobodny przepływ ścieków. Złoża o tradycyj: cji, wypełnione koksem lub żużlem wielkopiecowym, są w kraju z' w ramach systemu unifikacyjnego „Uniklar 77” (rys. 13-21 wymiary tych złóż zestawiono w tabl. 13-15B. Interesujące wypełnień z tworzyw sztucznych o strukturach przestrzenni (siatki, rurki PVC) do modernizacji złóż otrzymano w Politechn kiej. Wymiana wypełnienia tradycyjnego na wypełnienie z tworzyw sztuczny pozwoliła na dwukrotne zwiększenie przepustowości złoża przy utrzymań wymaganego efektu oczyszczania £65].

Krajowa konstrukcja złoża o wypełnieniu z tworzywa sztucznego została opracowana przez „Biprowod”. Wypełnienie tych złóż nazwano „Klarpak”. Stanowi ono strukturę przestrzennie zorientowaną i jest wytwarzanie z folii PVC w blokach o wymiarach 0,6 x 1,2 x 0,6 m. Powierzchnia właściwa tego wypełnienia wynosi 120—200 m²/m³ [65]. Jest to wypełnienie „samonośne”, nie przenoszące obciążeń parciem na obudowę.

Obudowy złóż wykonywane są w kształcie walców lub prostokątów zależnie od sposobu rozdziału ścieków. W początkowym okresie budowy złóż biologicznych uważano, że obudowa powinna być ażurowa, co miało poprawić intensywność napowietrzania. Jednak doświadczenia z eksploatacji złóż wykazały, iż należy dbać, aby obudowa była szczelna. Taka obudowa daje lepszą izolację termiczną i stwarza warunki naturalnego ciągu powietrza na skutek różnic temperatur w złożu i powietrzu na zewnątrz. Temperatura powietrza w złożu jest prawie równa temperaturze ścieków. Powietrze wewnątrz złoża jest w zimie cieplejsze, natomiast w lecie chłodniejsze od powietrza na zewnątrz. Na skutek tego powietrze w zimie przepływa przez złoże z dołu do góry, a w lecie odwrotnie. Tak więc szczelna obudowa spełnia rolę jakby komina.

Obudowy wykonuje się z żelbetu monlitycznego lub prefabrykatów, cegły kanalizacyjnej, stali oraz tworzyw sztucznych. Kształt i grubość ścian zależą od materiału stosowanego na wypełnienie. Przy stosowaniu wypełnień samonoś-nych, np. pakietów z tworzyw sztucznych, ściany złoża mogą być bardzo lekkie i spełniać tylko funkcję osłony oraz izolacji termicznej, gdyż nie muszą przenosić obciążeń parciem bocznym od wypełnienia. W konstrukcjach żelbetowych monolitycznych należy wykonać dylatacje ze względu na pracę obudowy w zmiennych warunkach termicznych.

Koryta rozdzielające ścieki mogą być z drewna, stali lub aluminium. Równomierność rozdziału ścieków tym systemem jest uzależniona od dokładności wykonania koryt i rozmieszczenia otworów czy wycięć. Podczas eksploatacji otwory mogą zarastać, co powoduje nierównomierny rozdział ścieków.

402

miii