IMG126 (2)

I. Przyczynek do historii problemu

„Historia nauki zawsze nabiera doniosłego znaczenia w punkcie, w którym właśnie znajdujemy się; wprawdzie cenimy naszych poprzedników i w pewnym stopniu jesteśmy im wdzięczni za przysługę, jaką nam wyświadczyli, nikt wszakże nie lubi traktować ich Jako męczenników, których własne niepohamowane dążenia stawiały w niebezpiecznej sytuacji, a nieraz — w położeniu prawie bez wyjścia; a jednak przodkowie, którzy założyli podwaliny naszego istnienia, często odznaczali się większą powagą niż żyjący z tego dziedzictwa potomkowie”.

Goethe

Pierwsze trzydziestolecie naszego wieku nie obfitowało w prace bajkoznawcze. Poza tym, że wydawano mało prac, z danych bibliograficznych wyłania się następujący obraz: większość publikacji stanowiły teksty, dość dużo było publikacji przyczynkarskich dotyczących poszczególnych problemów i stosunkowo mało prac o charakterze ogólnym. A i te zresztą najczęściej odznaczały się nie ściśle badawczym, lecz filozoficzno-dyletanckim charakterem. Przypominały prace erudytów — przedstawicieli filozofii przyrody ubiegłego stulecia, podczas gdy potrzebne były dokładne obserwacje, analizy i wnioski. Oto jak sytuację tę scharakteryzował M. Spierański: „Nie poprzestając na uzyskanych wynikach, ludoznawstwo nauko-31