nakowe, jednakże w odniesieniu do głębokości i wysokości istnieją specyficzne ich formy.
1. Bohater odbywa lot w powietrzu (R1). Na koniu (171), na ptaku (210), w postaci ptaka (162), na okręcie latającym (138), na dywanie latającym (192), na grzbiecie olbrzyma lub ducha (210), w powozie diabła (154) itp. Lotowi na grzbiecie ptaka czasem towarzyszy taki szczegół: ptaka trzeba w. drodze karmić, bohater zabiera ze sobą byka itd.
2. Bohater jedzie po ziemi lub płynie wodą (R2). Wierzchem na koniu, na grzbiecie wilka (168) lub na okręcie (247). Bez-ręki niesie beznogiego (196); kot przepływa rzekę na grzbiecie psa (190).
3. Bohater jest prowadzony (R3). Kłębuszek wskazuje drogę (234); lis prowadzi bohatera do królewny (163).
4. Bohaterowi wskazuje się dro-g ę (R4). Jeż wskazuje drogę do porwanego braciszka (113).
5. Bohater korzysta z nieruchomych środków przemieszczania się (R5). Wspina się po schodach (156); znajduje podziemne przejście i korzysta z niego (141); idzie po grzbiecie olbrzymiego szczupaka niczym po moście (156); zjeżdża w dół na paskach itp.
6. Bohater idzie krwawym śladem (R*). Iwan zwycięża mieszkańca leśnej chatki, ten ucieka, ukrywa się pod kamieniem.
Idąc jego śladem bohater znajduje wejście do innego królestwa.
Są to wszystkie formy przemieszczania się bohatera występujące w obrębie naszego materiału. Trzeba zaznaczyć, że przeniesienie się jako odrębna funkcja nie zawsze występuje. Bohater po prostu dochodzi do danego miejsca, tj. funkcja R stanowi naturalne przedłużenie funkcji t •
XVI. Bohater i jego antagonista przystępują do bezpośredniej walki. Określenie: walka (6opb6a), symbol: B.
Formę tę należy odróżniać od walki (bójki) z wrogim donatorem. Można je rozpoznawać na podstawie skutków. Jeśli w wyniku wrogiego spotkania bohater otrzymuje środek do dalszych poszukiwań, wówczas mamy do czynienia z elementem R. Jeśli natomiast w wyniku zwycięstwa w ręce bohatera trafia sam przedmiot poszukiwań, po który został wysłany, mamy do czynienia z elementem B.
1. Walka w otwartym polu (51). Przede wszystkim zaliczamy do niej walkę ze smokiem albo z Cudem-Judem (125), walkę z nieprzyjacielskim wojskiem, z mocarzem (212) itp.
2. Przystąpienie do zawodów (B1). W bajkach humorystycznych niekiedy w ogóle nie dochodzi do walki. Po sprzeczce — nieraz zupełnie analogicznej do tej, która poprzedza walkę — bohater i przeciwnik przystępują do zawodów. Bohater posługując się sprytem od-
103