IMGB33 (2)

224 Warzywa liściowe

Ryt. 9J. Odmiany szpinaku firmy Bejo

1 m² przy uprawie współrzędnej: Uprawa jednorodna szpinaku jest najbardziej pożądana z uwagi na sprzęt i jakość plonu.

Uprawa z rozsady polega na wysiewie nasion (po 2 szt.) bezpośrednio do różnego typu doniczek. Po wschodach rośliny przerywa się pozostawiając jedną, silniejszą siewkę. Rozsadę w fazie 2—3 liści sadzi się w podobnym zagęszczeniu jak sałatę. W doświadczeniu przeprowadzonym tą metodą w Holandii z kilkoma odmianami szpinaku średni plon masy ogólnej z 20 roślin wynosił 5—8 kg (w zależności od odmiany). Nasiona wysiewano na początku lutego, rozsadę sadzono w końcu lutego, a zbierano rośliny w połowie kwietnia.

razowo, a z uprawy opóźnionej, np. z inspektów — stopniowo, nawet przez całą zimę. Zbiór szpinaku z siewu można wykonać kosą lub ręcznie. Przy użyciu kosy powierzchnia gruntu musi być równa, by przy ścinaniu nie zanieczyścić szpinaku ziemią. Ręczny zbiór polega na wycinaniu rozet nożem. Ten sposób jest stosowany przy uprawie szpinaku z rozsady.

Szpinak powinien być dostarczony do sprzedaży w stanie świeżym, zapakowany luzem w skrzynki lub opakowania jednostkowe. Oo dłuższego składowania szpinak w stanie świeżym się nie nadaje, za to bardzo nadaje się na mrożonki.

9.3.8. Zbiór oraz przygotowanie do obrotu i krótkiego przechowania

Zbiór wiosną i jesionią rozpoczyna się wtedy, gdy rośliny wytworzą w pełni rozwiniętą rozetę liści; wiosną można również zebrać szpinak tuż przed wybiciem w pędy kwiatostanowe.

W uprawie jednorodnej w szklarniach lub tunelach foliowych rośliny zbiera się jedno-9.4. Rzeżucha ogrodowa — Lepidium sativum L.

9.4.1. Znaczenie gospodarcze i wartość biologiczna

Rzeżucha 225

9.4.5.    Odmiany

Znane są dwie odmiany rzeżuchy ogrodowej. niewiele różniące się między sobą. Jedna z nich ma dwa liście nie podzielone, druga zaś — kędzierzawa — ma liście podzielone na trzy lub więcej części. Do tej ostatniej zalicza się odmianę Curłed (Hart, MacDonald 1980).

9.4.6.    Technologie uprawy

Rzeżucha jest uprawiana z siewu. Poleca się gęsty siew rzutowy w ilości 120—200 g nasion na 1 m^ł powierzchni. Do uprawy rzeżuchy możne też wykorzystać płytkie skrzynki, pudełka plastykowe lub kartonowe wypełniając je około 5-centymetrową warstwą podłoża.

W krajach skandynawskich, Francji, Holandii oraz Niemczech cały cykl produkcyjny rzeżuchy, poczynając od napełnienia pudelek ziemią lub innym podłożem, a kończąc na ścinaniu roślin, jest zmechanizowany.

lyjjj neżuchy ogrodowej jest bardzo !^ajejuprawa szklarniowa w Polsce nie Tir ogóle prowadzona. Ze względu na Jpoin zawartość witaminy C i soli minerał-^ roślina ta powinna znaleźć większe ^nie. W północno-zachodniej Europie ^ cenionym warzywem.

Jej ostry smak spowodowany jest zawartością olejków lotnych, w których skład wchodzi siarka. Jeśli roślinę tę uprawia się w optymalnych warunkach, jakie zapewnia szklarnia, ma ona bardzo łagodny smak.

9.4.2. Czynniki wzrostu

Rzeżucha ogrodowa, jak większość warzyw liściowych, ma małe wymagania termiczne. Rośnie nawet w temperaturze poniżej 10°C, *•* w wyższej można uzyskać większy i wcześniejszy plon. Optymalna temperatura w okresie kiełkowania powinna być utrzymywana na poziomie 20—22°C, gdyż wówczas łupiny nasienne łatwo odpadają i nie obniżają wartości handlowej rzeżuchy.

Roślina ta nie wymaga do wzrostu wysokiej intensywności światła. Można więc w jej uprawie wykorzystać powierzchnie szklarni nawet w miejscach lekko zacienionych, np. pod stołami, na półkach.

Szybki wzrost i rozwój tej rośliny zapewnia się przez utrzymywanie dość wysokiej wilgotności podłoża, zwłaszcza w okresie i kiełkowania.

9.4.3. Terminy uprawy i stanowisko w planie zagospodarowania pomieszczenia

Okres wegetacji rzeżuchy jest bardzo krótki — 10—20 dni od wysiewu do sprzętu. Zależy on od warunków uprawy i wymagać handlowych co do wielkości roślin. Rzeżucha może więc być uprawiana na każdej

l< _ Uf**"* **^ł*r» P°d Mtoniml

chwilowo wolnej powierzchni w szklarni. Nie zaleca się jedynie uprawiania jej po raz drugi na tym samym stanowisku, a także po innych roślinach kapustnych.

9.4.4. Wymagania pokarmowe i potrzeby nawozowe

Bardzo krótki okres wegetacji powoduje, że rzeżucha nie potrzebuje szczególnego nawożenia. Jeśli będzie uprawiana na podłożu po sałacie lub rzodkiewce, to nawożenie jest zbędne, natomiast na świeżym podłożu nawożenie jest takie same. jak pod inne warzywa liściowe. Glebę po warzywach intensywnie nawożonych należy przemyć wodą, gdyż rzeżucha jest wrażliwa na zasolenie.