IMGF67 (5)

75

Nauczyciel musi być jednostką zintegrowaną we wszystkich wymiarach: fizycznym, psychicznym i duchowym, gdyż „to, jacy jesteśmy jest dużo ważniejsze niż tradycyjna kwestia, czego uczyć dziecka”⁶¹.

Trudno przecenić rolę wiary w integracji wymienionych wymiarów człowieka. Wiara bowiem pozwala całościowo, a jednocześnie głębiej spojrzeć na życie i człowieka. Tak w tej sprawie pięknie napisał Jan Paweł II:

Wiara jest (...) sposobem patrzenia na życie, na historię, w świetle Ducha Świętego, a równocześnie sposobem patrzenia poza historię. Poprzez wiarę zaczynamy sobie zdawać sprawę z istnienia najgłębszej rzeczywistości, poza rzeczami i wewnątrz rzeczy. Oczy uzyskują zdolność dostrzegania piękna i harmonii wszystkiego, co żyje na tym świecie. W wielkim świetle Bożym wszystkie światła stworzenia zaczynają świecić nowym blaskiem; nawet doświadczenie ludzkie, narodziny, miłość, cierpienie, śmierć - jawią się w nowym świetle, punktem odniesienia dla nich staje się życie Chrystusa⁶².

W świetle ostatnich osiągnięć nauki, wiara znajduje fizjologiczne uzasadnienie w istnieniu tzw. punktu Boga, będącego Jednym z odrębnych elementów sieci neuronowych płatów skroniowych”⁶³.

Dla wielu ludzi wiara jest najpełniejszym poznaniem bezpośrednim niosącym ukojenie i wewnętrzną ciszę. Podąża — jak pisze Jan Paweł U - tymi samymi drogami co sztuka. Rodzi się z „milczenia zachwytu”. Stara się, pozostając poza zasięgiem zmysłów, „przybliżyć tajemnicę rzeczywistości

6. Intelekt i poznanie bezpośrednie w wychowaniu

Wychowanie nasze odznacza się wielowymiarowym nieładem⁶⁵ i jednostronnością. Z całą pewnościąjest ono „przeintelektualizowane”,

⁶¹    J. Krishnamurti, Wychowanie a sens życia, op. cii., s. 15.

⁶²    Jan Paweł II. Wiara i kultura, op. cit., s. 278.

⁶³    D. Zohar, I. Marshall, op. cit., s. 120.

⁶⁴    Jan Paweł II. Wiara i kultura, op. cii., s. 279.

⁶⁵    Por. szerzej na ten temat W. Pasterniak, O pedagogice naszych czasów - uwagi w związku z,. Pismami pedagogicznymi" A. Einsteina, „Edukacja” 2002, nr 2.