IMG�90 (2)

Nieuzasadniony jest zarzut odnoszący się do rozwojowego charakteru sprawy, który zgodnie z poglądem wyrażonym przez Sąd Apelacyjny we Wrocławiu w postanowieniu z dnia 21 listopada 2012 roku (w zażaleniu błędnie wskazano datę 31 grudnia 2012 r.), sygn II AKz .S5j/12, nic może być przesłanką stosowania środka zapobiegawczego w postaci poręczenia majątkowego w niniejszej sprawie. Skarżący formułuje bowiem odrębne zarzuty poci adresem „rozwojowego charakteru sprawy” oraz konieczności odbierania oświadczeń od pokrzywdzonych wynikającej ze wskazanej w kwestionowanym zdaniu rozciągłości czasowej analizowania zabezpieczonego materiału dowodowego. Niemniej jednak całościowe odczytanie kwestionowanego zdania wskazuje, że rozwojowy charakter sprawy przejawia się między innymi właśnie w ujawnianiu kolejnych osób pokrzywdzonych i konieczności odbierania od nich oświadczeń w przedmiocie wniosku o ściganie i zeznań. Biorąc pod uwagę okoliczność, ze podejrzany posiada dokładną wiedzę o tożsamości osób, w stosunku do których zlecił nagrywanie ich rozmów, zasadne jest twierdzenie, że podejrzany ma możliwość wywierania bezprawnego wpływu na te osoby poprzez nakłanianie do fałszywych zeznać oraz rezygnacji ze składania wniosków o ściganie. Nie odnosząc się do trafności oparcia się przez skarżącego na założeniu, że żaden z pokrzywdzonych nie odmówił złożenia wniosku o ściganie, należy zwrócić uwagę na przemilczaną przez skarżącego możliwość wycofania wniosku o ściganie przez pokrzywdzonych w oparciu o art. 12 § 3 k.p.k., co w przypadku uzyskania zgody odpowiednio prokuratora bądź Sądu skutkować będzie koniecznością umorzenia postępowania w tym zakresie zgodnie z art. 17 § 1 pkt 10 k.p.k.

Formułując wszystkie powyższe zarzuty dotyczące naruszenia art. 258 § 1 pkt 1 k.p.k. skarżący nie przedstawił w istocie żadnego merytorycznego argumentu mogącego podważyć zasadność stwierdzenia istnienia przesłanki szczególnej zastosowania środka zapobiegawczego ograniczając się jedynie do opartej na własnych ocenach i przypuszczeniach polemice z argumentacją przedstawioną w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia. Nadto skarżący zdaje się nie zauważać ugruntowanego w doktrynie poglądu, zgodnie z którym do przyjęcia przesłanki z arl.

12