lh4 2

Amerykański samolot wielozadaniowy

PIPEK L-4 H "GRASSHOPPER"

Opracowanie modelu: Dariusz Zygmański

Projekt okładki: Zenon Pecko

10 732 mm 6 820 mm 554 kg 136 km/h

silnik Continental 0-170-3 o mocy 48 kW (65 KM)

Historia samolotu Piper "Cub" (Szczeniak) sięga początku lat trzydziestych, kiedy to bracia Taylorowie rozpoczęli produkcję w swojej fabryce Taylor Aircraft Corporation samolotu sportowego E-2 "Cud". Był to prosty i tani dwuosobowy górnopłt. który szybko zdobywał popularność. Do 1935 roku sprzedano 157 samolotów, później wyprodukowano 211 samolotów F-2 z zakrytą kabiną. W grudniu 1937 roku, po pożarze zakładów, fabrykę przeniesiono z Bradford w Pensylwanii do Lock Haven w tym samym stanie. Samolot ulepszano, kolejne wersje otrzymały oznaczenie F-2 "Cub" i J-3 "Cub". Produkcja rosła systematycznie, oferowano trzy wersje samolotu, w tym wodnosamolot pływakowy. W 1938 roku wyprodukowano 737 samolotów, w 1939 1806, w 1940 3016, a w roku 1941 wytwórnię opuścił 10-tysięczny Piper "Cub".

W roku 1941 armia amerykańska, spośród 12 typów lekkich samolotów sportowych, wybrała między innymi dla swoich potrzeb samolot J-3. Po pomyślnych testach czterech egzemplarzy próbnych armia złożyła zamówienie na większą ilość. Po dostarczeniu 140 egz, na wniosek użytkowników skarżących się na słabą widoczność do tyłu, spośród kolejnych zamówionych 948 samolotów 649 miało już powiększone od tyłu i od góry oszklenie. W 1942 roku zamówiono następne 981 samolotów, które zostały wyposażone w radiostację. Łącznie dla potrzeb armii wyprodukowano 5548 samolotów Piper L-4. Samoloty wojskowe otrzymały przydomek "Grasshopper" (Konik polny). Po wojnie Pipery "Cub" były produkowane nadal, w latach 1931-1950, kiedy to produkcję zakończono, wyprodukowano łącznie 23 512 samolotów. Do dziś w użytkowaniu na całym świecie jest jeszcze kilka tysięcy tych samolotów, co najlepiej świadczy o ich trwałości. Samoloty Piper L-4 uczestniczyły w walkach na wszystkich frontach II wojny światowej, za wyjątkiem frontu wschodniego i były używane do takich celów jak łączność, obserwacja i zwiad, korygowanie ognia artylerii, szkolenie. Samoloty nie miały zamontowanego uzbrojenia, jednak załogi korzystały z broni osobistej i granatów, które zrzucano ręcznie podobnie jak na początku I wojny światowej. W kilku samolotach "domowym sposobem" zamontowano na zastrzałach skrzydeł wyrzutnie pocisków przeciwczołgowych M-6 Bazooka, odpalano je elektrycznie i podobno odnoszono sukcesy. Podczas całej wojny zniszczeniu uległo około 1000 samolotów.

Dane taktyczno-techniczne:

Rozpiętość:

Długość:

Masa w locie:

Prędkość maksymalna: Napęd:

Kartonowy model samolotu Piper L-4 H opracowano w skali 1:33 w standardowym malowaniu maskującym z pasami inwazyjnymi na skrzydłach i kadłubie.

UWAGI OGÓLNE

Zaproponowany do wykonania model tego słynnego samolotu jest bardzo prosty w budowie i doskonale się nadaje dla modelarzy młodszych i początkujących. Należy jak zawsze bardzo dokładnie wycinać elementy po linii obrysu, unikać pośpiechu i stosować zasadę "trzy razy przymierz, zanim raz skleisz". Warunkiem poprawnego wykonania i trwałości modelu jest stosowanie dobrego kleju: polecam kleje HERMOL i BUTAPREN, które w niewielkich tubkach można zakupić w sklepach chemicznych i modelarskich. Wszystkie części znajdujące się na arkuszu miękkim należy przed przystąpieniem do budowy nakleić na tekturę o grubości I mm. Dodatkowe oznaczenia: "W"- wyciąć; symbol nożyczek - przeciąć; "L" i "P" - części lewa i prawa.

OPIS BUDOWY

Budowę modelu należy rozpocząć od sklejenia kadłuba samolotu cz. 1, 2L, 2P, 3 i wręgi 1A i IB. Następnie wykonujemy wnętrze kadłuba cz. 4, do której od tyłu przyklejamy wręgę 4A. Wklejamy fotel pilota cz. 6 i 6a, drtążki sterowe cz. 7 i 7a, oraz siedzenie obserwatora cz. 8. Z cz. 9 wraz z wręgami 9A i 9B, z cz. 10 z wręgami 10A i 10B, oraz z cz. 11 z wręgą MA wykonujemy przednią część kadłuba. Według szablonów I, II i 111 z dosyć sztywnego astralonu (np. zmyta klisza fotograficzna) wycinamy oszklenie kabiny. Do szybki 1 z obu stron przyklejamy cz. 12 i 12a. a do szybki 11 cz. 13 i I3a. Obie części odpowiednio zaginamy i sklejamy razem. Od dołu wykonanej osłony przyklejamy sklejone razem cz. 14 i 14a. Tak wykonaną osłonę wklejamy do kadłuba. Przyklejamy przednią osłonę kabiny III.

Przystępujemy do sklejania skrzydeł. Z elementów I5P.16P, I7P, 17aP, 15L, I6L, 17L i 17aL sklejamy szkielety obu skrzydeł, które wklejamy do wewmątrz wykonując z cz. 18P i 18L skrzydła. Gotowe skrzydła wklejamy w górną część osłony kabiny. Z cz. IV oraz 19P i I9L wykonujemy zastrzały skrzydeł i wklejamy w otwory w skrzydłach i kadłubie. Do zastrzałów i skrzydła przyklejamy cz.20. Z elementów 2IL, 21P. 22, 23L, 23P, 24L, 24P wykonujemy obie części statecznika poziomego. Cz.2IP i 2IL oklejamy częściami 23L, 23P, 24L i 24P. Cz. 22 wklejamy w szczelinę wykonaną w kadłubie. Brzegi stateczników oklejamy paskami 25 i na klej nasuwamy na wystające końce cz. 22. Statecznik pionowy sklejamy podobnie z cz. 26, 26L, 26P oraz 27. Przystępujemy do wykonania podwozia. W cz. 28L i 28P wklejamy drut - wzór VI, końce drutów osadzamy w otworach w kadłubie przyklejając elementy podwozia. Cz. 29 sklejamy razem i nawijamy amortyzatory 29a. Z cz.30, 30a i 30b sklejamy koła, obrabiamy na papierze ściernym, zaczerniamy opony tuszem, wykonujemy otwory i osadzamy na drutach goleni podwozia. Według szablonu V wyginamy z drutu uchwyt kółka ogonowego. Kółko, podobnie jak koła główne, wykonujemy z cz. 31. Z elementów 32, 32a, 32b sklejamy cztery cylindry silnika, malujemy na czarno i przyklejamy po obu stronach z przodu kadłuba. Z elementów 34, 34a, 34b i 34 c sklejamy śmigło i przyklejamy.

ISBN 83-8G435-33-X WYDANIE 1 Skład komputerowy tekstu i łamanie: J.Oleś