Ryc 8. Charakterystyka prędkościowa pojedynczego mięśnia (wg. Hilla 1938)
Zależność tę można interpretować dwojako. Po pierwsze, w len sposób, że prędkość skracania jest czynnikiem limitującym maksymalną silę, a po drugie, że obciążenie zewnętrzne limituje prędkość skracania mięśnia. Oba podejścia są równoważne, wszystko zależ)' od warunków doświadczenia, podczas którego badamy zależność siły i prędkości.
Charakterystyka prędkościowa grup mięśniowych
Oczywiście, jeżeli zauważymy, że prędkość kątowa obrotu członów biomechanicznych względem siebie zależy od prędkości skracania poszczególnych mięśni, a moment sił, mięśniowych zależy otwartości rozwyanychjicgez ruejńJ^charaktery styki prędkościowe mięśni kształtują bezpośrednio charakterystykę momentu sil mięśniowych w zależności od prędkości kątowej ruchu członów biomechanicznych. Charakterystyka ta również ma postać hiperboliczną (ryc. 9).
Warunki w których przyczepy pracujących mięśni zbliżają się do siebie nazywane są warunkami koncentrycznymi. W warunkach koncentrycznych prędkość kątowa przyjmuje umownie wartości dodatnie. Możemy mieć również do czynienia z sytuacją, gdy mimo rozwijania przez mięśnie sił ich przyczepy oddalają się od siebie pod wpływem działania sił zewnętrznych. Takie warunki określane są jako ekscentryczne i przyjmuje się, że prędkość kątowa jest wtedy ujemna. Okazuje się, żefmaksymalny moment sil)mięśniowych rozwijany w warunkach ekscentrycznych może bvć(wiekszA niż w warunkach izomeirycznych (statyki).
8