Często zamiast poziomu ufności podaje się poziom istotności a. Jest to uzupełnienie poziomu ufności do wartości 1, np. poziomowi ufności 0,9 odpowiada poziom istotności 0,1, itp. Z tabeli 10.2. widać, że wartości t w miarę wzrostu n zmniejszają się bardzo szybko, później wolniej i w końcu różnice między nimi stają się znikome. Oznacza to, że zwiększenie liczby oznaczeń z 2 do 3 jest związane z istotnym zwężeniem przedziału ufności, a tym samym wiarygodności wyniku analizy, podczas gdy zwiększenie liczby oznaczeń z 5 do 6 ma mały wpływ na szerokość przedziału ufności. Warto podkreślić, że parametr ten reprezentuje granice, w których z dużym prawdopodobieństwem znajduje się wartość prawdziwa.
Tabela 10.2. Wartość współczynnika / w zależności od liczby oznaczeń n, poziomu ufności p lub poziomu istotności a i prawdopodobieństwa (%), wg [1]
1 Liczba 1 oznaczeń 1 n |
Stopnie swobody K=n— 1 |
Poziom ufności p, poziom istotności cc, prawdopodobieństwo % | |||
p = 0,5 50% a =0,5 |
p = 0,9 90% a =0,1 |
p = 0,95 95% a =0,05 |
p = 0,99 99% a = 0,01 | ||
l 2 |
1 |
1,000 |
6,314 |
12,706 |
63,656 |
1 3 |
2 |
0,816 |
2,920 |
4,303 |
9,920 |
1 4 |
3 |
0,765 |
0,353 |
3,182 |
5,841 |
5 |
4 |
I 0,741 |
2,132 |
2,776 |
4,604 |
6 |
5 |
0,727 |
2,015 |
2,571 |
4,032 |
1 7 |
6 |
0,718 |
1,943 |
2,447 |
3,707 |
8 |
7 |
0,711 |
1,895 |
2,365 |
3,499 |
9 |
8 |
0,706 |
1,860 |
2,306 |
3,355 |
10 |
9 |
0,703 |
1,833 |
2,262 |
3,250 |
II |
10 |
0,700 |
1,812 |
2,228 |
3,169 |
21 |
20 |
0,687 |
1,725 |
2,086 |
2,845 |
_31 J |
30 |
0,683 |
1,697 |
2,042 |
2,750 |
W wyniku analizy należy podać tylko cyfry znaczące, tj. cyfry mające fizyczny sens dla danego oznaczenia, a nie będące rezultatem matematycznych obliczeń. Warto dodać, że w przedstawianym wyniku powinno być
tyle cyfr znaczących, aby tylko ostatnia była cyfrą wątpliwą, a przedostatnia - pewną. Dotyczy to również czynności analitycznych, tj. np. pipetowanie, miareczkowanie, ważenie itp.
Ogólnie, dokładność wyniku końcowego nie może przekraczać dokładności najmniej wiarygodnego, stosowanego obliczenia.
Dla przykładu:
W analizie miareczkowej dokładność odmierzanej cieczy jest rzędu 0,02 - 0,03 cm3 cieczy. Dla 10 cm3 błąd pomiaru objętości jest rzędu:
— 100 =0,3%
10
W analizie grawimetrycznej odważki badanej substancji czy osadu nie przekraczają 1 g. Ponieważ na zwykłej wadze analitycznej można ważyć z dokładnością do 0,0001 g, stąd błąd jaki można popełnić podczas tej czynności analitycznej jest rzędu:
1
Czasami, po wykonaniu serii pomiarów okazuje się, że jeden z otrzymanych wyników odbiega znacznie od pozostałych i prawdopodobnie obarczony jest przypadkowym błędem grubym. Jednym ze sposobów rozstrzygnięcia, czy należy go odrzucić przy obliczaniu średniej pomiarów jest test Q Dixona. Q jest stosunkiem bezwzględnej wartości różnicy między wynikiem wątpliwym a najbliższym wynikiem w serii do rozstępu wyników.
245