raturę. Z tego względu nie robi się nad paleniskiem sklepienia i gazy spalinowe uchodzą do kanału piecowego bezpośrednio (rys. 71).
Ruszt musi mieć specjalną konstrukcję (rys. 72). Między sztab-kami rusztowin znajdują się wkładki) powodujące znaczne zwiększenie powierzchni zetknięcia powietrza z rusztem. Zimne powietrze idące z popielnika styka się z dużą powierzchnią rusztu i silniej go chłodzi, co zapobiega jego szybkiemu zniszczeniu.
• Ściany paleniska muszą być wykonane z cegieł ogni o-: trwałych. Warstwa antracytu powinna mieć grubość ok. 10 cm.: W piecach kaflowych używa się go rzadko.
Palenisko dla koksu. Koks należy zasypywać grubą warstwą, najmniej 30 cm. Z tego względu komora paleniskowa musi mieć dwa otwory paleniskowe: jeden na poziomie r u s z-t u, drugi znacznie wyżej, aby wypadł nad wierzchnią warstwą paliwa (rys. 73).
Przez otwór dolny rozpala się koks i czyści w miarę potrzeby ruszt. Ruszt w paleniskach koksowych robi się najczęściej okrągły, ruchomy, osadzony na osi pionowej, co pozwala za pomocą pręta wychodzącego na zewnątrz poruszać rusztem i strząsać popiół bez otwierania drzwiczek d ochładzania paleniska. N a-chylenie ścianek paleniska powoduje w miarę spalania osuwanie się cząstek koksu.
Gazy spalinowe uchodzą przez otwór boczny prawie na poziomie paleniska, przez co warstwa ogniowa ma niedużą grubość (około 20 cm). Górne warstwy koksu ogrzewają się od ciepła promieniującego z ognie.
W piecach koksowych z wylotem spalin w górnej części komory paleniskowej sfera ogniowa w warstwie koksu podnosi się systematycznie w górę i oddziela się od rusztu warstwę popiołu, która wreszcie zamyka dostęp powietrza do palącego się koksu.
W paleniskach takich trzeba często czyścić i usuwać popiół z rusztu i posuwać koks ku dołowi.
Tym się tłumaczy kłopotliwa obsługa oraz częste gaśnięcie ognia w wielu ile zbudowanych paleniskach w kotłach centralnego ogrzewania.
Ze wszystkich rodzajów paliwa stałego koks wytwarza w palenisku najwyższą temperaturę. Z tego względu należy komory paleniskowe budować z cegieł ogniotrwałych o stożku Segera 32-1-34.
6. Otwory paleniskowe -i popielnikowe. Na £ przodzie komory paleniskowej znajduje się otwór paleniskowy, przez który wkłada się paliwo i zapala. W niektórych pie-
p cach bywają dwa otwory, z których jeden znajduje się na poziomie paleniska i służy do zapalania paliwa, długi, znacznie wyżej nad nim — ido wrzucania paliwa.
Przestrzeń pod rusztami, umożliwiająca dopływ powietrza i gro-• madząca przesypujący się przez szpary rusztu popiół, nazywa się popielnikiem. Popielnik posiada oddzielny otwór w tej samej ^ścianie pieca, co komora paleniskowa.
7. Drzwiczki paleniskowe i popielnikowe. Otwór paleniskowy zamyka się drzwiczkami paleniskowymi, zaś otwór popielnikowy drzwiczkami popielnikowymi.
Dawniej wykonywano drzwiczki dla każdego otworu oddzielnie i przymocowywano ramy drzwiczek do pieca za pomocą dłu-*’■ gich pasków blachy, zwanych wąsami.
^ Obecnie drzwiczki paleniskowe i popielnikowe wykonuje się we wspólnej ramie. W rogach ramy znajdują się otwory, przez; które przeprowadzone są pręty zwane kotwami, zaczynające się na powierzchni zewnętrznej ramy gwintem e założoną nakrętką. Drugi koniec pręta ma zagięcie, za pomocą którego zamooo-wuje się pręt w ścianie paleniska w głębi pieca. Nakrętka służy do-dociągania ramy drzwiczek do powierzchni pieca.
Ten ostatni sposób osadzania drzwiczek jest lepszy, bo kotwy można tak osadzić w murze, że ogień do nich nie dociera, zaś wą-sów tak osadzić nie można. Przy tym drzwiczki ‘we wspólnej ramie łatwo odjąć przez odkręcenie nakrętek; odjęcie zaś drzwiczek z ramą ułatwia dostęp do reperacji wnętrza pieca. Ułatwiana jest także wymiana uszkodzonych drzwiczek.
b. Ruch gazów spalinowych. Gazy spalinowe przechodzą z komory paleniskowej do kanałów piecowych. Kształt i układ kanałów w piecu bywa różnorodny. Może być kilka kanałów pionowych połączonych między sobą tak, że gary spalinowe przepływają od komory paleniskowej kolejno przez wszystkie kanały aż do wylotu do komina (rys. 74a).
W innym układzie spaliny przepływają od komory paleniskowej przez kilka kanałów poziomych* połączonych między sobą 1 z wylotom do komina (rys. 74 h)
79