Obraz7 (13)

przestrzeń pieca. Cienkie przegrody między poszczególnymi kanałami muruje się z tego powodu najczęściej bardzo starannie cegłami na rąb. Cienka ścianka łatwo może ulec uszkodzeniu, a spoiny przy nie dość starannym wykonaniu tracą szczelność i przepuszczają gazy spalinowe.

Sklepienie komory paleniskowej umieszczone jest nisko nad paleniskiem, aby móc pomieścić możliwie najdłuższe kanały. Jak już. wspomnieliśmy, utrudnia to proces spalania paliwa.

Wylot do komina znajduje się zawsze u góry pieca. Łatwo stąd wyliczyć, że liczba kanałów (w piecach większych robi się ich nawet kilkanaście) jest zawsze nieparzysta.

Im dłuższą drogę przebyły spaliny, tym są zimniejsze. W ostat-a nim kanale (V) spaliny będą miały najniższą temperaturę, a ścianą^

Rys. 76. Piec kanałowy zwany ho-lenderokim w przekroju poziomym

pieca przylegająca do tego kanału-będzie daleko chłodniejsza niż ściana przylegająca do kanału I czy II. Nierównomiemość temperatury powierzchni pieca, właściwa piecom holenderskim, powoduje jego p ę-kanie.

Ponieważ przegroda między ka- ; nałami I i V jest cienka, więc łatwo w niej o pęknięcie spoin. Utworzenie się otworu w ścianie powoduje, że gazy spalinowe zamiast opływać wszystkie kanały, skracają dro-g ę przepływając tylko część kanałów, przez co mimo spalania dużej ilości opału tylko część pieca będzie ~ ogrzana. Powstaje jeszcze większa różnica w nagrzaniu powierzchni pieca, a zarazem ogromne straty w cieple uchodzącym z gazami do komina.

Wypadki takie' obserwować można w piecach holenderskich często. Złe spalanie paliwa powoduje osadzenie się dużej Ilości sadzy w kanałach, oo zwęża ich przekrój i może z czasem całkowicie zamknąć drogę przepływu gazów spalinowych. W każdym dolnym połączeniu jednego kanału / drugim gromadzą się sadze I popiół.

Osłabia to ciąg, piec zaczyna dymić i wymaga czyszczenia z sadzy.

Mimo wielu wad piece holenderskie, wykonywane od stuleci, są wykonywane jeszcze a teraz przesz rzemieślników) którzy nie znają nowych systemów.

Piec wachlarzowy. W krajach Europy Zachodniej wprowadzono na miejsce pieca holenderskiego piec wachlarzowy (rys. 77).

Rys. 77. Piec wachlarzowy w przekroju pionowym

Piec ten podzielony jest kilkoma przegrodami na kanały poziome. Wylot do komina znajduje się w górnej części pieca. Sadze i popiół porwane prądem gazów spali- I nowych gromadzą się na ściankach pieca oraz zalegają grubą niekiedy warstwą na poziomych przegrodach. Ze względu jednak na szersize przeloty piec może być używany dłuższy ozas, zanim nastąpi większe zwężenie przekroju kanałów lub ich zaniknięcie.

Piece wachlarzowe grzeją na ogół lepiej niż piece holenderskie, jednak oba rodzaje pieców mają wiele podobnych wad.

Przepalanie przegród i powstałe wskutek tego w nich otwory skracają drogę przepływu gazów spalinowych, przez co część pieca nie jest ogrzewana. Jeżeli odstępy między przegrodami są duże, gazy przepływają przez szerokie kanały najkrótszą drogą i unoszą duże ilości ciepła do.komina. Powoduje to straty opalu.

Zbyt gęste ułożenie przegród powoduje często zamknięcie drogi przepływu gazów spalinowych sadzami i popiołem. W celu czyszczenia pieca, oo dwa poziomy przegród musi być wykonany w kaflu otwór wyczystkowy zamykany rozetą. Kafel taki dookoła otworu trudno dobrze wy lepić wy lepką, wskutek czego wy lepka odpada po kilkakrotnym wyjęciu rozety. Powoduje to przepalanie i pękanie kafla. Nisko umieszczone sklepienie komory paleniskowej utrudnia dobre rozwinięcie się płomienia w palenisku.

Piec kanałów o-wachlarzowy jest połączeniem systemu kanałów pionowych z systemem kanałów poziomych (rys. 78).

Gazy spalinowe uchodzą z komory paleniskowej przez otwór w górze tylnej ściany, po czym pierwszym kanałem opadają na dół,

83