Jednoznaczne przypisanie konfiguracji wymaga zastosowania reguł pierwszeństwa. podobnie jak w przypadku związków chiralnych (rozdz. 1.9). Zamiast przedrostka dr używa się litery Z (mcm zusammen - razem) a przedrostkowi trans odpowiada litera £ (triem, entgegen - naprzeciw). W celu zastosowania konwencji EZ trzeba określić pierwszeństwo podstawników osobno przy każdym z atomów połączonych wiązaniem podwójnym. W przytoczonych przykładach pierwszeństwo pokazują cyfry w kółkach. Izomer ma konfigurację Z gdy podstawniki o wyższych pierwszeństwach występują po tej samej stronie. Ody są po przeciwnych stronach, to izomer ma konfigurację E. Reguły pierwszeństwa prowadzą do następującej kolejności pospolitych grup alkilowych:
(CHj)jC > (CHrfeCH > CHjCHrCHi > CHjCH2 > CH,
Dieny, trieny i alkiny
Możliwe są trzy różne ułożenia wiązań podwójnych.
I. Układ skumulowany: wiązania podwójne sąsiadują ze sobą. Związki o takim układzie wiązań są nazywane kumulenami łub allenami. Jest to raczej rzadko spotykany układ wiązań.
2. Układ sprzężony (skoniugowany): wiązania podwójne są oddzielone jednym wiązaniem pojedynczym.
3. Układ izolowany: między wiązaniami podwójnymi znajdują się co najmniej dwa wiązania pojedyncze.
C“C-C C-C-C-C C“C-(C)»-C = C
układ układ układ
skumulowany sprzężony izolowany
Tworzenie nazw ilustrują przykłady. Nazwy zwyczajowe umieszczono w nawiasach.
CH, | ||
CHj-C-CHj |
CHj- CH-CH-CH, |
CHj-C-CH-CH, |
1,2-propadien (allen) |
1.3-butadien |
2-metylo-1,3-butadien , (izopren) |
1,4-pentadien |
(£>-1,3,5-heksatrien |
(Zy 1,3.5-heksatrien |
1,3-cyklohcksadicn 1,4-cykloheksadien
Nazwy alkinów tworzymy z nazw alkanów przez zamianę końcówki -an na końcówkę -yn. Ze względów językowych są jednak wyjątki od tej reguły, nie mówimy alkyny tylko alkiny a wywodzący się z dekanu alkin ma nazwę decyn a nie dekyn.
etyn propyn 2-pemyn
(acetylen)
HGsC(CH2)tCHj I-decyn
l-buten-3-yn
(winyloacctylen)