208. Wskazówka: prosta o równaniu x = a jest osią symetrii wykresu funkcji V — fix) A [( —a-f-2a) e Df i f(x) — /( —a?+2a)], gdzie Dj oznacza xeDf
dziedzinę funkcji /.
Zada-
nie |
Funkcja |
a) |
y = cos x |
b) |
y — |cosa;| |
c) |
y — 1 — cos 2x |
d) |
y = sin 35+cos x |
e) |
y — sin2a;+1 |
f) |
y = tg2x |
g) |
y = ctg22# |
f x n' | |
h) |
Osie symetrii równoległe do osi OY
x = Jen, gdzie Jc e C n
x — Jc-—, gdzie Ic e C n
x — Jc —gdzie Jc e C
n
x —--[- kn, gdzie k e C
2
n n .
x — —b &—, gdzie Jc e C 4 2
n
x = k—, gdzie k z C
71
x ~ Jc—, gdzie Jc e C
x —--f- 2nic, gdzie Jc e C
3
204. Wskazówka: punkt S{a, 0) jest środkiem symetrii wykresu funkcji y =f(x) => A [( — a + 2a) eDr i f[x) = —f{ — x + 2a)], gdzie Df ozna-x e Df
cza dziedzinę funkcji.
cos2a;
sin2a;cos2a;
i) y'
205. a) y' — cosa;—sina;,
b) y' — cos x + sin x,
2 sin a;
j) y' = —i—.
cos'5 a;
k) y' = 1-f cosa;,
l) y' = cosa;—a;sin a;,
m) y' — 2cos^2a; + --j ,
n) y' = 3eos3a:,
o) y' = — 3sin3a;.
Zada
nie
Funkcja
Środki symetrii należące do osi OY
y = sina; y = sin3a; y — |cosa;| y == sina; —cosa;
71
y = tg^2a;—
y — ctg3a;
y = cos2a; x
y — sin —
S(l'7i, 0), gdzie k e C S ( > 0 ] * gdzie keC
S [ — Ą-kn, 0 ), gdzie k e C
S [ k —, 0 ), gdzie k e C
S , Oj , gdzie k e C S [—■ (2F+1), 0 j , gdzie k e C S (2nk, 0), gdzie k e C
c) y' = 2c.os2a;,
d) y' — sin2a;, o) y' = —sin2a;,
f) y' — — 2sin2a;,
g) y' = 2sin 2a;,
h) y' = 3sin2a;cosa;,
20(5. a) Funkcja rośnie w przedziałach <^0; ~^/ i 2?z^>, maleje w prze-
/ Zn\ (Zn \
b) funkcja rośnie w przedziałach <^jt; —i 2ny, maleje w prze-
v działach 5 y) i (^; ^ *
c) funkcja rośnie w przedziale (ji; 2arj> i maleje w przedziale <0;