146
prezentacją przedmiotową. Przyznać trzeba, te nie wiemy, czy problem g*P-nltorowania nie przedstawiałby zię Inaczej po uwzględnieniu składowych proweniencji nlenordyjsklej. Kino tego zastrzelenie najstosowniejsza wydaje się konstatacja dominującego be zre gul owego. Indywidualnego doboru elementów depozytów, odpowiadającego aktualnemu stanowi posiadania depozytariusza, albo Inaczej - żywionej potrzebie zabezpieczenia najwartościowszej w jego pojęciu części dysponowanych zasobów, wyselekcjonowanej według własnego, dorainogo uznania* Toast pracy nie obliguje nas do rozstrzygania społeczno-ekonomicznych przyczyn depozycji. Jak stwierdziliśmy w rozdziale HI, nie wykluczany, że w niektórych wypadkach zadziałać mogły przesłanki generowane w nadbudowie, owocujące skarbaal kultowymi. Spekulacja a** na, naszym zdaniem, uchwytnego potwierdzania w różnicach struktury depozytów z ziem polskich*
Rozdzia
V
SCHYŁKOWOBRĄZOWY „IMPORT" NORDYJSKI NA ZIEMIACH POLSKICH W SYSTEMIE INTERKULTUROWYCH STOSUNKÓW WYMIENNYCH BASENU BAŁTYKU. WNIOSKI KOŃCOWE
Kapitalną wagę dla określenia stref dyfuzji nordyjakich fora aetall, do czego dążymy, ma porównanie zawartości wszystkich skarbów, vy-stępująoyoh na przedmiotowym obszarze, i jej rozkład przestrzenny. Badaniami objęliśmy Niż Polski (powyżej 51 równoleżnika), nianiej 1 graniczące z nim partie Niziny Niemieckiej oraz Pruakiej. Zanalizowaliśmy łącznie 154 skarby pod kątem liczebności przedmiotów w stylu nordyjskim, konfrontując je z wyrobami pozbawionymi jakiegokolwiek pierwiastka nordyjakiego, różnorodnej proweniencji (w co tu nie wnikamy). Założyliśmy' aiedmlo-itopniową skalę procentową (o skoku ■ 20) dla pomiaru gradientu .nordyj-flkości" poszczególnych depozytów. Zauważmy jeszcze, że gwoli jasności obrazu wykluczyliśmy tym razem z prospekcji skarby datowane na HaC, a zawierające anachrony achyłkowobrązowe. Wyniki zabiegów badawczych prezentują tabela U i mapa VIII. W ujęciu statystycznym pole dominacji elementów nordyjakich okazuje się wąskie. Skarby, w których składowe stylistycznie nordy jakie równoważą się z pozostałymi, osiągają rząd kilkunastu, skarby z dominacją składowych nordyjskich - rząd zaledwia kilka procent. Depozytów stuprocentowych doliczyliśmy się raptem dziesięciu, z czego na ziemiach polskich (Pomorzu) - ośmiu. Po drugiej stronie rzędnej granicznej, w polu mniejszościowego występowania elementów nordy Jskich, krzywa liczebności skarbów gwałtownie rośnie - odwrotnie proporcjonalnie do udziału tychże elementów. Wartość zerową przypisujemy sż 73 depozytom. W generaliach zmienność przestrzenną wartościowości skarbów cechuje znaczna prawidłowość, co jest oczywiście dla naszych studiów okolicznością niezmiernie pozytywną. W połączeniu z obserwacjami szczegółowymi,poczynio-nyal w trakcie wszechstronnej analizy przedmiotu „importu", po dokonaniu korektur z nich wypływających, otrzymuje się wiarygodne podstawy wydzielania trzech głównych stref dyfuzji w postaol współśrodkowych ówlerć-okręgów, z centrum po obu stronach dolnej Odry (mapa IX).