gdzie: |K'|, |A | - stężenia molowe kationu K7 i anionu A .
Mnożąc przez |KA], otrzymuje się Kc = [Ks] [KA] = [K‘] fA"] - jest to iloti // rozpuszczalności.
Aby np. możliwie jak najszybciej usunąć jony A z roztworu i tym samym zwiększyć icli ilość w osadzie, należy wprowadzić do roztworu większą ilość połączenia zawierającego kationy K’. W celu zachowania stałej Ks układ zareaguj w ten sposób, że część kationów K połączy się z anionami A'. Utworzą one związek K.A, który przejdzie do osadu. Analogicznie, aby przesunąć kation k do osadu, należy zwiększyć stężenie jonu A’ w układzie.
Przykładem może być ilościowe wytrącanie siarczanu baru BaSO.t z roztworu soli baru, np. z chlorku baru BaCU. Wprowadzenie rozcieńczonego kwasu siarkowego I I3S04 powoduje zajście reakcji:
Ba2+ + S042 = BaS04.
Siarczan baru wytrąca się w postaci białego osadu. W celu ilościowego wytrącenia Ba w postaci osadu BaS04 należy dodać pewien nadmiar II2SO4, co zwiększy w układzie stężenie jonów S042 .
Iloczyny rozpuszczalności Kc niektórych soli są następujące:
AgCI |
1,6 |
l0-io |
CuS |
6,0- |
10 36 |
PbCI2 |
1,7- |
itr5 |
PbS |
1,0 |
10-27 |
BaS04 |
1,0- |
io-.o |
MnS |
2,5- |
10 10 |
Spośród podanych soli najtrudniej rozpuszczalny jest siarczek miedzi CuS, gdyż jego iloczyn rozpuszczalności jest najniższy.
Podstawowe znaczenie w elektrochemii mają reakcje redoks Utleniani' wodoru polega na odebraniu mu elektronów e :
H2 -> 2 H+ + 2e~,
natomiast redukcja na przyłączaniu elektronów przez jony wodorowe:
2 PT + 2e -» H2.
Obydwa równania nazywa się równaniami połówkowymi. Redukcja następuj'' pod wpływem reduktora, który oddaje elektrony i równocześnie jest utleniany Obydwie reakcje połówkowe można zapisać następująco:
redukcja
postać utleniona + elektrony ■» postać zredukowana utlenianie
Umieszczenie kawałka cynku w wodzie powoduje zajście procesu połów kowego:
/n •: :• Zn'” i .V
Ustala się tillttj pewien .lun równowagi, charakterystyczny przez stężenie jonów /n Atomy cynku / pow m . < Inn inelaln otltla|i| po 2 elektrony i pr/et hod/ą do tozlwotn w poslmi jonów tynkowych /n I lek troll) po/ostają na inelaln /wanytti Inlat eleklrotlit Nu ginuits la/ eleklrorla to/lwói ustala się pewnn n'i/nita potencjałów, pils / lo/lwói nulmlowum jc.l dodatnio, u metal u|cntllle Polctii |ill elekliotly nti.\wti się / o •/••#!« /• «/■ iii tihwihli l/fto t I I1 sl Oli