Rozdział 7. Monitorowanie czynności serca, elektrokardiografia, rozpoznawanie rytmu
Podanie adenozyny
RHYTHM STRIP: II 25 mm/sec: 1 cm / mV
WV/nI\A
aVR
mmm
V5
V6
Ryc. 7.5. 12-odprowadzeniowe EKG pokazujące efekt działania adenozyny w trzepotaniu przedsionków. Przejściowy blok przedsionkowo-komorowy pozwala uwidocznić, że regularny częstoskurcz z wąskimi zespołami QRS był trzepotaniem przedsionków z blokiem 2 :1
maniu krążenia, obejmuje rejestrację dobrej jakości zapisu, jak też właściwą interpretację i leczenie w tym samym czasie.
Cenne informacje dotyczące natury i pochodzenia ta-chyarytmii można uzyskać rejestrując odpowiedź na leczenie (np. masaż zatoki tętnicy szyjnej, adenozyna). Zawsze, gdy jest to możliwe efekt każdej z takich interwencji powinien zostać zarejestrowany w postaci ciągłego zapisu EKG, możliwie wieloodpro-wadzeniowego (ryc. 7.5).
W spoczynku komórki układu przewodzącego serca i miokardium są spolaryzowane. Pomiędzy wnętrzem komórki (które jest naładowane ujemnie), a przestrzenią zewnątrzkomórkową występuje różnica potencjałów wynosząca ok. 90 mV. Gwałtowne przejście jonów wapnia i/lub sodu poprzez błonę komórkową wyzwala depolaryzację, generując sygnał elektryczny, który wędruje w układzie przewodzącym i powoduje skurcz komórek mięśnia sercowego.
W przypadku prawidłowego rytmu zatokowego depolaryzacja rozpoczyna się w obrębie wyspecjalizowanych komórek „rozrusznikowych”, zwanych węzłem zatokowo-przedsionkowym (Sino-Atrial — SA), zlokalizowanych w pobliżu ujścia żyły głównej górnej do prawego przedsionka. Fala depolaryzacji rozpr strzenia się z węzła SA poprzez mięsień przedsior ków. Jest to widoczne w zapisie EKG jako zała-mek P (ryc. 7.6). Skurcz przedsionków stanowi me chaniczną odpowiedź na impuls elektryczny.
Przewodzenie tego impulsu elektrycznego do kor odbywa się poprzez wyspecjalizowaną tkankę prze wodzącą (ryc. 7.7). Początkowo zachodzi wolne przewodzenie przez węzeł przedsionkowo-komorov (Atrio-Ventricular — AV), po nim następuje bardzo szybkie przewodzenie do komór za pośrednictwem wyspecjalizowanej tkanki przewodzącej (włókna kinjego). Z węzła AV wychodzi pęczek Hisa utwór ny z tych włókien, a następnie dzieli się na prawą i lewą odnogę, z których włókna rozchodzą się odp wiednio do prawej i lewej komory. Szybkie przewodzenie przez te włókna zapewnia skoordynowany skurcz komór.
Depolaryzacja pęczka Hisa, jego odnóg i mięśnia mór jest widoczna w EKG jako zespół QRS (ryc. 7.6). Mechaniczną odpowiedzią na impuls ele tryczny jest skurcz komór.
70 ALS
Polska Rada Resuscytacji ; "