Scan10130 (2)

12

Rozdział

Zaburzenia rytmu towarzyszące zatrzymaniu krążenia

zapoznaniu się z rozdziałem czytelnik winien zrozumieć: znaczenie zaburzeń rytmu, które mogą poprzedzać lub występować po zatrzymaniu krążenia,

jak identyfikować zaburzenia rytmu towarzyszące zatrzymaniu krążenia,

zasady leczenia zaburzeń rytmu serca.

Jeżeli pacjent nie jest w ciężkim stanie, zazwyczaj jest czas na wezwanie specjalisty i wybranie najbardziej właściwego postępowania.

Ocena problemu

Kiedy zaburzenie rytmu jest obecne lub prawdopodobne, należy zadać dwa podstawowe pytania:

1.    W jakim stanie jest pacjent?

2.    Jaki jest rytm serca?

prowadzenie

OCENA PACJENTA — OBJAWY NIEPOKOJĄCE

rżenia rytmu serca powodujące zatrzymanie krą-wymagają natychmiastowego leczenia, gdyż tego zależy powodzenie resuscytacji. Rozpozna-e i leczenie tych zaburzeń zostało opisane we śniejszych rozdziałach. Zaburzenia rytmu serca się pojawić w początkowej fazie po resuscyta-przywróceniu spontanicznego krążenia C). Mogą one również wystąpić w innych sytu-niezwiązanych z zatrzymaniem krążenia — sunkowo częstym powikłaniem zawału mięś-sercowego (AMI), często towarzyszą innym zabu-m kardiologicznymi, mogą także pojawić się związku z chorobą wieńcową czy strukturalną serca.

óre spośród zaburzeń rymu serca, jeśli nie są e, mogą prowadzić do zatrzymania krążenia orszenia się stanu pacjenta, czego można ć wdrążając właściwe postępowanie. Nato-inne zaburzenia rytmu mogą nie wymagać miastowego leczenia.

lieneś potrafić rozpoznać najczęściej występu-zaburzenia rytmu, określić, czy wymagają '•atychmiastowego leczenia i wiedzieć, jaki ro-oostępowania jest najbardziej właściwy. Algo-postępowania opisane w tym rozdziale, doty-najczęściej występujących zaburzeń rytmu w okresie przed lub po zatrzymaniu krąże-skonstruowano w sposób umożliwiający oso-oo szkoleniu ALS, niekoniecznie specjalis-skuteczne i bezpieczne leczenie pacjenta ie zagrożenia życia. Położono duży nacisk rzebę konsultacji specjalistycznej i wdroże-rdziej zaawansowanego leczenia, jeżeli po-we postępowanie okazuje się nieskuteczne.

W przypadku większości pacjentów z arytmią obecność lub brak niepokojących objawów determinuje sposób leczenia oraz potrzebę szybkiego osiągnięcia kontroli nad rytmem serca.

Objawy niepokojące:

•    Kliniczne objawy małego rzutu serca

Bladość powłok, potliwość, ochłodzenie kończyn, hi-potensja, obniżony stan świadomości lub splątanie.

•    Skrajna tachykardia

Kiedy rośnie częstość pracy serca, czas rozkurczu skrócony jest w większym stopniu, niż czas skurczu. Zaburzenia rytmu serca prowadzące do wystąpienia bardzo wysokiej częstości pracy serca (np. > 150/min) krytycznie zmniejszają rzut serca (ponieważ czas rozkurczu jest bardzo krótki i niewystarczający, aby serce wypełniło się należycie), zmniejszając przepływ wieńcowy (występujący w czasie rozkurczu) co potencjalnie powoduje niedokrwienie mięśnia sercowego. Im wyższa jest częstość pracy serca, tym gorzej jest to tolerowane przez pacjenta.

Częstoskurcze z szerokimi zespołami QRS są znacznie gorzej tolerowane przez mięsień sercowy niż częstoskurcze z wąskimi zespołami QRS o tej samej częstości pracy serca, głównie z tego powodu, że częstoskurcze z szerokimi zespołami QRS często (ale nie zawsze) towarzyszą poważniejszym schorzeniom mięśnia sercowego.

ALS 129

Europejska Rada Resuscytacji