Spis treści
6 DOBA NOWOPOLSKA (od połowy XVIII wieku do roku 1939) . . . 204
22. Przełom oświeceniowy....................... 204
23. Okres niewoli narodowej..................... 212
24. W wolnej Polsce......................... 222
25. Rozwój pisowni doby nowopolskiej................ 228
26. Najważniejsze zmiany językowe doby nowopolskiej......... 231
27. Słownictwo doby nowopolskiej.................. 241
28. Słowniki i gramatyki doby nowopolskiej.............. 255
29. Działalność kulturalnojęzykowa.................. 272
30. Język i styl literatury doby nowopolskiej............. 279
ZAKOŃCZENIE: NAJWAŻNIEJSZE TENDENCJE ROZWOJOWE POLSZCZYZNY POWOJENNEJ................... 295
WSKAZÓWKI BIBLIOGRAFICZNE................. 301
Niniejsza książka przeznaczona jest w zasadzie dla uczniów szkól średnich, szczególnie dla tych spośród nich, którzy zdradzają zainteresowania ogólnohumanistyczne bądź też bardziej już określone i ukierunkowane — polonistyczne, a więc dla członków szkolnych kółek polonistycznych, uczestników olimpiad polonistycznych, przyszłych kandydatów na studia filologii polskiej itp. Znajdą oni w niej:
— przypomnienie i powtórzenie — czasem w formie z konieczności bardzo skrótowej — tych wiadomości z zakresu historii języka polskiego, które wchodzą w skład programu szkoły średniej;
— uzupełnienie i poszerzenie wiadomości o informacje na temat zjawisk i procesów językowych wiążących się bezpośrednio z tymi, o których mowa na lekcjach polskiego;
— bardzo (z konieczności) zwięzłe informacje o najważniejszych spośród tych zagadnień z zakresu historii polszczyzny, które zostały zupełnie pominięte w programie szkoły średniej.
Jest to więc wprawdzie niekompletny, ale jednak całościowy obraz dziejów polszczyzny, a uważna lektura książki zapewnia coś, czego nie zapewnia program szkolny: ogólną orientacjęw całości dziejów naszego języka ojczystego. By uniknąć możliwości nieporozumień, trzeba sprawę postawić jasno: to, co czytelnik ma w tej chwili przed sobą, nie jest wyczerpującą syntezą, która by obejmowała — choćby w najzwięźlejszej i najpopularniejszej formie — wszystkie znane nam fakty i zjawiska z zakresu historii języka polskiego. Objętość publikacji wyklucza możliwość zaprezentowania tutaj takiej syntezy. Ściślej biorąc, od biedy zmieściłaby