Właściwy, rodzimy na naszych ziemiach rozwój gwoździ nfifttffl puje w okresie masowej ich produkcji od wieku XIII. przednio stosunkowo niewielka ich ilość była ba.dź importfl wana bądź — co wydaje się słuszniejsze — wykonywana przefll poszczególnych kowali w formie naśladownictwa.
Rozwój formy gwoździa wynika z jego zadań konstrukcyfl nych. Najbardziej przejrzystym dowodem jest tu powstanląl główki w momencie zjawienia się na dużą skalę okuć *<n1 laznych, kiedy zachodzi konieczność ich umocowania, co przy braku główki jest praktycznie niemożliwe. Główka w typie A zjawia się zapewne w związku z mocowaniem gontów (tablUfl ca XXIX, rys. 4). Jest to zresztą praktycznie jedyny wypadek, I gdy jest ona potrzebna przy łączeniu dwu elementów dre«l wnianych. Powiększenie główki w typach N jest uwarunko-1 wane też względami konstrukcyjnymi, a czasami względumi zdobniczymi, co jednak zapewne jest elementem wtórnym. 1 W zasadzie taka główka ma chronić drzwi bądź skrzynie przed I rozbiciem. Układ gwoździ jest tu zwykle taki. aby przy I jakimkolwiek uderzeniu ostrzem siekiery to ostatnie zawsze 1 natrafiało na opór gwoździ. Ten typ gwoździ i jego sposób ] użytkowania zachował się niemal do ostatnich czasów w bu- I downictwie ludowym.
Przechodząc do sposobu wykonania gwoździ należy stwier- fl dzić. źe i tu mamy do czynienia z faktami przeczącymi 1 ogólnie przyjętym twierdzeniom. Jak wykazuje analiza w części i materiałowej, w pierwszej fazie gwoździe były wykonywane ] na kowadle bez użycia gwoździownicy. Ta ostatnia wchodzi 1 w masowe użytkowanie, jak się wydaje dopiero około połowy ] wieku XIV, a raczej Jego przełomu z wiekiem XV, kiedy to i pojawiają się gwoździe z okrągłą płaską główką.
Surowiec używany do wykonania wyrobów metalowych, 1 a przede wszystkim gwoździ, pochodzi w pierwszym okresie z reguły z rud darniowych. Odnosi się to szczególnie do wie- ' ków XIII i XIV. Następnie stopniowo jest on wypierany przez : bardziej wartościowy surowiec, głównie z terenu Kieleckiego ! i Slaska._.
Chronologię gwoździ można na podstawie analizy przedsta
wić w
sposób następujący:
Typ |
Ala |
wieki XIII - |
-XV |
Typ |
Alb |
wieki XIII- |
-XV |
Typ |
A2a |
wieki XIII- |
-XV |
Typ |
A2b |
wieki XIV | |
Typ |
A3a |
wieki XIV | |
Typ |
A3b |
wieki XIV | |
Typ |
A4a |
wieki XIII • |
— XIV |
Typ |
A4b |
wieki XIV | |
Typ |
Bla |
wieki XIII- |
-XIV |
Typ |
Bib |
wieki XIII- |
— XIV |
Typ |
Blc |
wieki XIII- |
— XIV |
Typ |
Bid |
wieki XIV- |
-XV |
Typ |
Ble |
wieki XIV - |
— XV |
Typ |
B2a |
wieki XIV - |
-XV |
Typ |
B3a |
wieki XIV • |
— XV |
Typ |
B3b |
wieki XIV - |
— XV |
Tpy |
B5a |
wieki XV | |
Typ |
Cla |
wieki XIV - |
— XV |
Typ |
Clb |
wieki XIV | |
Typ |
C2a |
wieki XIV | |
Typ |
C2b |
wieki XIV- |
— XV |
Typ |
C2c |
wieki XV | |
Typ |
Dla |
wieki XIV- |
— XV |
Typ |
Dlb |
wieki XIV | |
Typ |
D2a |
wieki XIV | |
Typ |
D2b |
wieki XV | |
Typ |
D3a |
wieki XIV - |
-XV |
Typ |
D3b |
wieki XV | |
Typ |
D4a |
wieki XV | |
Typ |
D5a |
wieki XV | |
Typ |
D6a |
wieki XV | |
Typ |
D7a |
wieki XV | |
Typ |
Ela |
wieki XIV- |
-XVI |
O'..., |
OIK |
...talrł YV_ |
. YVT |