Skan79

8$ VI. Prace redakcyjne

znaczeniu tego słowa. Mowa o błędach gramatycznych, leksykalnych, frazeologicznych i stylistycznych.

Błędy gramatyczne dzieli się na błędy fleksyjne, polegające na złej odmianie wyrazów, i błędy składniowe (syntaktyczne), popełniane w budowie zdań.

Z kolei błędy leksykalne odnoszą się do błędnie wykorzystanego słownictwa, tzn. niezgodnie z polską tradycją językową lub w zniekształconej formie. Do tego rodzaju błędów należy też nadmierne używanie wyrazów obcych.

Istotą błędów' frazeologicznych jest natomiast niewłaściwe połączenie dwóch lub kilku wyrazów w jedno wyrażenie łub zwrot, np.: pokonanie stosunkiem głosów, uchwalanie zarządzeń.

Ostatnim rodzajem błędów językowych są błędy stylistyczne, które

—    mówiąc najogólniej — powstają we wszystkich sytuacjach niedostosowania środków językowych do charakteru wypowiedzi. Do błędów stylistycznych można też zaliczyć zbyt częste korzystanie z cytatów.

Należy zauważyć, że błędy językowe mogą być skutecznie eliminowane niejako na bieżąco, po napisaniu każdego fragmentu rozprawy. Dlatego warto tak pracować nad tekstem, aby na koniec nie było konieczne zastanawianie się nad pisownią, interpunkcją, składnią itp. Istotne jest, aby móc skoncentrować się nad błędami treści i struktury wywodów. Na pocieszenie dodajmy, że niewiele jest osób piszących bez błędów. Wszyscy, włączając w to wielkich pisarzy, wielokrotnie poprawiają i przepisują teksty. Trzeba być po prostu cierpliwym i pracowitym, czytać każdy fragment pracy kilkakrotnie, a przede wszystkim

—    sięgać do słowników i poradników językowych.

Na koniec trzeba wspomnieć o jeszcze jednej kategorii błędów, nazywanych maszynowymi. Powstają one podczas pisania pracy bądź przepisywania jej na czysto, zwykle przy użyciu komputera. Najprostsze z tych błędów polegają na opuszczeniu wyrazów i liter, ich przestawieniu, na błędnej pisowni nazw obcych i nazwisk, na niewłaściwym użyciu dużych liter, na opuszczeniach we wszystkich numeracjach, na niezamy-kaniu cudzysłowów itp. Błędów tego rodzaju może być wiele i jeśli są one stosunkowo proste, i jest ich na stronie nie więcej niż pięć, to możemy sami dokonać korekty za pomocą czarnego ołówka lub pióra czy tzw.

korektora. Jeśli natomiast usterki są poważniejsze, to powinniśmy doprowadzić do ich całkowitego wyeliminowania: wszystkie błędy zaznaczyć specjalnymi znakami korektorskimi‘^J i oddać tekst do poprawienia osobie, która go przepisywała. Chociaż błędy maszynowe mają często charakter tylko techniczny i bywa, że nie popełnił ich autor pracy, to jednak na niego w całości spada odpowiedzialność przed recenzentami za ostateczny kształt tekstu. Niestety zdarza się, że obowiązki te są lekceważone albo nie dość starannie wypełniane. Zawsze wpływa to na ogólne wrażenie i ostateczną ocenę. Warto zatem zadbać o jak najstaranniejszą korektę. Dopiero po niej można przekazać pracę do oprawienia.

* Znaki korektorskie stawia się w miejscu błędu i na marginesie. Ich wykaz znajduje się w Aneksie do tego opracowania.