stal2006

stal2006



Przyjęcie gałęzi przyległej do ściany o przekroju dwuteowym niepotrzebnie zwiększyło szerokość słupa i skomplikowało jego połączenie z elementami ściany. Konsekwencją był także przyjęty przekrój górnej części słupa. W sumie wskaźniki zużycia stali i wskaźniki kosztu tego rozwiązania są maksymalne ze wszystkich możliwych tu rozwiązań. Jak wynika z przytoczonych zestawień, nawet przez przyjęcie tej części słupa z dwuteownika spawanego z blach uzyskano by zmniejszenie zużycia stali o 9%, a kosztu

0    23%. W przypadku przyjęcia przekroju z rur prostokątnych, spawanych z ceowników, uzyskano by zmniejszenie zużycia stali o 26%, a kosztu o 27% Dalsze zmniejszenie wskaźników można uzyskać przez zastosowanie stali grupy 18G2A zarówno w przekrojach dwuteowych spawanych z blach, jak

1    dwugalęziowych. Przyjmując zamiast stali St3SX stal 18G2 uzyskuje się zmniejszenie wskaźników stali o 25-4-28%, a wskaźników kosztu o 17-4-21%.

Slupy wewnętrzne, przyjęte do analizy, odpowiadają następującym założeniom: rozpiętość hali 30 m, rozstaw słupów 12 m, wysokość hali 12 m oraz dwie suwnice o udźwigu Q = 20 T każda.

Wyniki analizy dla górnych części słupów nad belkami podsuwnicowymi przedstawiono w labl. 2-39. Na podstawie przeprowadzonych obliczeń statycznych oraz wskaźników zestawionych w tablicy można stwierdzić, że przyjęcie w projekcie typowym systemu tych części slupów o przekroju dwuteowym spawanym z blach jest uzasadnione i przez zmianę na układ kratowy nie można uzyskać mniejszych wskaźników zużycia stali i wskaźników kosztu. Można jednak nieznacznie zmniejszyć przyjęte tu przekroje pocieniając grubości blach. Przez zmianę przekroju slupów można uzyskać następujące oszczędności, przy zastosowaniu stali:

—    St3SX— 13% zużycia stali i 12% kosztu,

—    18G2A — 36% zużycia stali i 26% kosztu.

Wyniki analizy dla części dolnych wewnętrznych słupów podsuwnico-wych zestawiono w tabl. 2-40. Jak wynika z niej, przyjęte w projekcie typowym dolne części tych słupów o układzie kratowym, o przekrojach pasów z ćwuteowników walcowanych ze stali grupy St3S, nie stanowią rozwiązania najekonomiczniejszego. Przyjmując gałęzie słupów o przekroju dwuteowym spawanym z blach, można uzyskać następujące oszczędności, przy zastosowaniu stali:

—    St3S — 22% zużycia stali i 19% kosztu,

—    18G2A — 42% zużycia stali i 33% kosztu.

Podobne korzystne wskaźniki można też otrzymać przez zastosowanie na pasy rur prostokątnych spawanych z dwóch ceowników.

2.8. TĘŻNIKI PIONOWE PODŁUŻNE HAL 2.8.1. RODZAJE TĘŻNIKÓW

W celu zapewnienia stateczności hal i wiat w kierunku podłużnym stosuje się stężenia pionowe słupów głównych lub ścian. Zadaniem ich jest m.in. przeniesienie działania wiatru na ściany poprzeczne hali oraz sił poziomych, powstających przy podłużnym hamowaniu suwnic, na fundamenty. Słupy, obliczane w założeniu ich pracy w płaszczyźnie układów poprzecznych hali, w płaszczyźnie ścian są mało sztywne i mają w tym kierunku podparcie przegubowe. Pionowe tężniki zapewniają więc podłużną sztywność hali, zarówno w trakcie montażu jak i jej użytkowania.

Tężniki pionowe podłużne stosuje się w przedziałach między dwoma słupami, przeważnie jako kratowe — ekonomiczniejsze (rys. 2-412a), rzadziej jako ramowe jedno- lub wielokondygnacyjne (rys. 2-412b). Tężniki pionowe umieszcza się w płaszczyznach podłużnych rzędów słupów hali w części górnej nad belką podsuwnicową oraz w części dolnej między belką podsuw-nicową a fundamentami (rys. 2-413).

Tężniki w części górnej przejmują parcie i ssanie wiatru na świetliki, dach i na część górną ściany szczytowej i zapewniają podłużną sztywność górnej części hali.

Tężniki w części dolnej przejmują siły przekazywane przez tężniki górne, działanie wiatru na część dolną ściany szczytowej i siły podłużnego hamowania suwnic, przyłożone na poziomie szyn podsuwnicowych, i przekazują je na fundamenty słupów; stężenia te zapewniają ponadto podłużną stateczność całej hali. W halach i wiatach o szkielecie stalowym są one niezbędne tak w trakcie montażu, jak i eksploatacji.

Kratowi] tętnik pionowy

UJ    podfużny holi

!

«•»

s

I

’o

1

1

A

1 I

1

1

a

8

\/

a ss

a

A

b)

/lamowy tętnik pionowy /lamów podłużny hali

777P777777777?

y tętnik pionowy odlotny hali

►-*

1

i

»-*

1

1

y ■ rf

&

S

Rys. 2-412

7.1 Konstrukcje stalowe hal


321


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
DSC00064 (19) procesu jest fakt istnienia przylegającej do ściany warstwy laninamej. W warstwie tej
6 (1285) korygowanejPozycja wyjściowa: fi Stanie tyłem do ściany. Plecy przylegają do ściany. Nogi w
leukocyty w tkance objetej zapaleniem Ryć. 1.16 Zdjęci* z mlkroikopu elektronowego %kJinlngow*go pok
65366 strona (670) Pozycja wyjściowa: Siad ugięty tytem do ściany. Biodra, plecy i gtowa przylegają
28000 strona (672) Pozycja wyjściowa: Stanie tytem do ściany. Pięty, biodra, plecy i głowa przylegaj
wygięciu ceowniki przylegają do siebie środnikami, tworząc wspornik o mniejszej szerokości
5 (1407) Pozycja wyjściowa: Półprzysiad tyłem do ściany Plecy przylegają do
4 (1583) 79vv*ullCI 79vv*ullCI Pozycja wyjściowa: Siad skrzyżny tyłem do ściany. Plecy przylegają do
50 51 3 kresie przylegania płuc do ściany klatki piersiowej może zależeć także od zwiotczenia (relax
mech2 163 ! 524 łej do ściany.Jaką krzywą powinien tyć przekrój powierzchni walcowej płaszczyzną pro
mech2 163 ! 524 łej do ściany.Jaką krzywą powinien tyć przekrój powierzchni walcowej płaszczyzną pro
IMG17 Stosunek narządów przylegających do tylnej ściany pęcherza moczowego i do dna u mężczyzn
strona (674) I Pozycja wyjściowa: Stanie tytem do ściany. Pięty, biodra, plecy i głowa przylegają do
strona (674) I Pozycja wyjściowa: Stanie tytem do ściany. Pięty, biodra, plecy i głowa przylegają do
skanuj0009 (267)
Image0996 Temperatury obliczeniowe powietrza ną zewnątrz budynków i w przestrzeniach zamkniętych, pr

więcej podobnych podstron