Strona6

Nawierzchnie drogowe z belomi cementowego

nogo roztworu wapna hydratyzowanego. Powloką powinna być jednorodna. Jeśli po ułożeniu pierwszej powłoki temperatura powierzchni nadal przekracza +45'C, należy położyć drugą warstwę, trzeba unikać pokrycia białą powłoką zbrojenia. Ocenia się, że biała powłoka może obniżyć temperaturę powierzchni o około 10‘C.

Wymiarowanie grubości nakładki wg przepisów amerykańskich [9.7] odbywa się na podstawie oceny nośności istniejącej konstrukcji nawierzchni (wzmacnianej). Wykorzystuje się w tym celu badanie FWD (Falling Weight Deflectome-ter), na podstawie którego określa się równoważny moduł nawierzchni oraz moduł podłoża.

Równoważny moduł nawierzchni określa się z zależności:

gdzie:

- przemieszczenie nawierzchni w osi płyty [cale], p - obciążenie płyty pomiarowej [psi], a - promień płyty obciążającej [cale],

D - grubość nawierzchni do podłoża [cale],

E_p- moduł równoważny nawierzchni [psi],

M_r - moduł podłoża [psi].

Moduł podłoża określa się np. z zależności korelacyjnych CBR. Stosując zależności podane w rozdziale 55, określa się grubość wzmocnień. Doświadczenia autora z wymiarowaniem wzmocnień w kraju technologią whitetoppingu przedstawiono w rozdziale 13.

Technologia whitetoppingu stosowana jest również w modernizacji istniejących nawierzchni betonowych. Nawierzchnie te odpręża się następnie profiluje mieszankami mineralno-asfaltowymi i układa warstwy z betonu cementowego niezbrojo-nego lub zbrojonego (technologię tę szerzej opisano w rozdziale 13).

Ultra-thin-whitetopping

Od początku lat dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku do wzmacniania nawierzchni asfaltowych stosuje się ultracienkie nakładki betonowe (ultra-thin-whitetopping). Jest to technologia polegająca na naprawie nawierzchni asfaltowych betonem cementowym zawierającym zbrojenie rozproszone w postaci włókien syntetycznych

lub stalowych. Rolą tych włókien jest ograniczenie segregacji świeżej mieszanki betonowej, wydzielania mleczka cementowego oraz zminimalizowanie mikrospę-kań. Warstwy z betonu mają grubość 50 - 100 mm. Nakładki te stosuje się w następujących przypadkach:

-    na drogach o małym i średnim obciążeniu ruchem,

-    na parkingach, placach postojowych,

-    na pasach ruchu bardzo obciążonych i tam gdzie występują częste zatrzymania,

-    nawierzchniach lotniskowych o małym obciążeniu ruchem.

Technologia ta jest stosowana do modernizacji nawierzchni asfaltowych podatnych na koleinowanie, ale charakteryzujących się dobrą nośnością.

Przygotowanie nawierzchni asfaltowej polega na jej frezowaniu w celu likwidacji kolein. Minimalna grubość warstw mieszanek mineralno-asfaltowych nie może być mniejsza od 75 mm, wskazane jest 120 mm. Nawierzchnia frezowana powinna być starannie oczyszczona, aby uzyskać dobrą przyczepność pomiędzy betonem a nawierzchnią asfaltową. Przyczepność ta powinna być jak największa, w celu zminimalizowania naprężeń rozciągających w betonie. Zaleca się, ażeby wytrzymałość na ścinanie mieściła się w przedziale 2-3 MPa a na odrywanie 0,6-0,9 MPa.

W nakładce betonowej wykonuje się szczeliny, aby ograniczyć naprężenia termiczne (unoszenie naroży) oraz pochodzące od obciążeń.

Ze względu na niewielką grubość nakładki betonowej oraz projektowany szybki przyrost odkształceń betonu należy w odpowiednim czasie naciąć szczeliny. Szczeliny nacina się na 1/3 grubości płyty. Szerokość szczeliny maksymalnie powinna wynosić 3 mm (zalecane 1-2 mm). Zaleca się, ażeby maksymalny rozstaw szczelin nie przekroczył 12 - 15 grubości nakładki betonowej. Proponowany rozstaw szczelin przedstawia się następująco:

-    dla nakładek o grubości 50 mm — szczeliny w rozstawie 0,6 - 0,9 m,

-    dla nakładek o grubości 70 mm - szczeliny w rozstawie 0,9 - 12 m,

-    dla nakładek o grubości > 70 mm — szczeliny w rozstawie 1,2 - 1,8 m.

Przy ultradenkich nakładkach nie stosuje się dybli ani kotew. Przenoszenie obciążeń odbywa się poprzez zazębienie ziaren. Szczeliny wypełnia się masą zalewową. Zakłada się, że nakładka powinna mieć dużą wytrzymałość i projektuje się ją z betonu o wytrzymałości na ściskanie równą ok. 50 MPa. Po 24 godzinach wytrzymałość powinna wynosić od 20 do 30 MPa. Bardzo ważnym elementem jest odporność płyty na cykliczne zamrażanie i odmrażanie oraz środki zimowego utrzymania. W związku z tym mieszanka betonowa powinna posiadać wskaźnik w/c < 0,4 oraz od 5,5 do 7,5 % zawartości powietrza. Utworzona w ten sposób cienka nakładka betonowa odznacza się długim okresem eksploatacji, niskimi nakładami finansowymi oraz dużym komfortem użytkowania.

Nawierzchnie betonowe pomiędzy istniejącymi konstrukcjami Technologia ta znana jest w Belgii, Francji, Anglii i zwie się inlays. Polega na układaniu nawierzchni betonowych pomiędzy istniejącymi warstwami (pasami) na-