Analiza powyższych wykrimów pozwala .li......... n ummmlnlo znsudno uogólniania, 1/
systom (;!PS (po wyłączeniu SA) Jost dwukrotnie ilakladnio|>i.fy w pomiarach współrzędnych horyzontalnych aniżeli wysokościowych lo) tu y nie imiu/y traktować |ako ścisłego związku mutematycznago, jednakże w ujęciu statystycznym |e..t onu pmwdzlwa.
rypowa dla systemu konstelacja zakltidn minimum ’ l -..iielliy, które będą wykonywać swe funkcjo bez uszkodzeń. Jednakże dla zwiększeniu jo) niezawodności, od kilku już lat utrzymuje się nadmiarową ich liczbę (średnio 27 2H), aby w in/lo awarii któregokolwiek z satelitów, te dodatkowe uzupełniały geometrię I dostępność konstelacji. Jednakże w przyszłości nie można wykluczyć sytuacji, w której liczba sprawnych satelitów ulegnie zmniejszeniu. W takim przypadku należy liczyć się ze nieznacznym zmniejszeniem dokładności systemu. Wieloletnie funkcjonowanie systemu, podczas którego jeden lub nawet kilka satelitów było wyłączanych z serwisu, pozwoliło określić wpływ tego stanu na błędy wyznaczeń pozycji. Poniższe wykresy przedstawiają wpływ wyłączenia dwóch satelitów na horyzontalny i wertykalny błąd określenia pozycji. Należy tu podkreślić, że owa analiza odnosi się jedynie do braku dwóch satelitów w typowej konstelacji GPS oraz zakłada, że pozostałe z nich pracują bezawaryjne, co oznacza, że błąd pomiaru odległości przez użytkownika - URE jest typowy.
Rys. 2.10. Błąd horyzontalny określenia pozycji w przypadku wyłączenia 2 satelitów z serwisu
[SPS, 2001],
Rys. 2.11. Błąd wertykalny określenia pozycji w przypadku wyłączenia 2 satelitów [SPS, 2001].
l’o wyli|i /nulu ' .A uwydatniły się pewno cuchy wydluiiiii <il ” •, któro wynlkn|ą l«i/pońio .■ natury kormlolaojl i |t»| uworunkownó tunkcjonnlnych iimi.Itylniiln orbit, Ich liczby c/y roiml c/onln Hiilolltńw. Ro/wn.my poniższy rysunek wiążący błąd po/ycjl z szerokością geografie
Rys. 2. 12. Błąd pozycji w systemie GPS (SPS) w funkcji szerokości geogralk./nn| Wyłączone SA [SPS, 2001],
Dla szerokości geograficznych wyższych niż 55 stopni (odpowiadających nachyleniu nihil litów GPS) gwałtownie wzrastają błędy wyznaczeń w płaszczyźnie wertykalne] Wynik z braku na wysokich szerokościach geograficznych satelitów o wysokościach lopoceelryi / pomiędzy: 60 a 90 stopni. Owy brak skutkuje zwiększeniem wartości współczynnika gec trycznego (VDOP) powodując w konsekwencji wzrost błędu określenia pozycji. Jedni >c/i skonstatujmy, że kosztem zmniejszenia tzw. „satelitów wysokich” jednocześnie przybywi i „• litów niskich” przez co zauważalnym jest wzrost dokładności w płaszczyźnie poziomo) (nl wartości współczynnika HDOP). Zauważana asymetria błędów wertykalnych dla ehe p (północnej i południowej) wynika bezpośrednio z rozmieszczeniem stacji monitorujących sym oraz naziemnych systemów nadawczych (anten) umożliwiających uaktualnienie danych li miłowanych przez poszczególne satelity.
0 45 90 135 180 225 270 315 360
długość geograficzna
Rys. 2.13. Btąd pozycji w systemie GPS (SPS) w funkcji długości geograficznej.
Wyłączone SA [SPS, 2001].
Dokonując analogicznej analizy związku błędu określenia pozycji w funkcji długości 11< u ficznej (rysunek poniżej) można uznać, że długość geograficzna nie wpływa znacząco na /ii dokładności wyznaczeń pozycji w systemie GPS zarówno w płaszczyźnie horyzontalni i wertykalnej. M [m]
p=0.95 ‘
6-
5-
4-
3-
2
1
0