ZABAWY NA BALE I FESTYNY
Pomoce: różne.
Małych i dużych artystów można spotkać zawsze i wszędzie. Ale kto może zademonstrować swoje dzieła na ulicy (za wyjątkiem stref tylko dla pieszych)? Możliwe jest to oczywiście w czasie festynu! Ważne jest, aby rzeczywiście wszyscy odważyli się tutaj wystąpić. Najszybciej uda się to osiągnąć, gdy zachęcimy uczestników, informując ich, że zaprezentują się nie tylko mistrzowie świata w danej dziedzinie, lecz także normalni ludzie, którzy po prostu chcą spróbować swoich sił. Wypytanie znajomych, sąsiadów i przechodniów pomoże w spisaniu listy tego, co możliwe będzie do zaprezentowania na festynie, na przykład: pokaz jazdy na rolkach, na desce, sztuczki na rowerze i motorowerze, taniec z taśmami i piłkami, który należy do olimpijskich dyscyplin sportowych, hula-hoop, chodzenie na rękach, jazda na jednym kole, żonglowanie...
Inne możliwości: pokaz starych gramofonów, starych pralek, ma-selnic, tar do prania, pokaz mody...
Pomoce: tylko muzyka.
W krajach na południu Europy panna młoda znajduje się w dniu ślubu w centrum uwagi wszystkich osób; młodym mężczyznom wolno po raz ostatni z nią zatańczyć. Jeżeli towarzystwo weselne jest bardzo liczne, zabawa ta może oznaczać dla wielu trudne do wykonania zadanie. Ważną rolę mogą odgrywać tutaj również różnice wiekowe, obyczajowe i inne. Być może uda nam się sprawić przyjemność gościom w odświętnym nastroju.
Wszyscy mężczyźni stoją w kole, panna młoda pośrodku. Ktoś inny zadaje teraz pytania. Każdy, kto udzieli prawidłowej odpowiedzi, może przez chwilę zatańczyć z panną młodą.
Przykłady pytań:
- Kto wie, w jakim dniu tygodnia urodziła się panna młoda?
- Kto potrafi tańczyć - tak jak panna młoda - sambę?
- Kto ma tego samego dnia urodziny (pięć dni wcześniej lub później)?
- Kto wie, jaki jest ulubiony kwiat panny młodej?
A potem podobna zabawa dla pana młodego: kobiety tworzą koło a on stoi pośrodku!
Pomoce: worki, sznurek.
Te osoby, które mieszkają w tym samym bloku, na tym samym osiedlu, a może nawet w jednej klatce schodowej, mogą w czasie festynu podkreślić w formie zabawy swoją przynależność. Przykładem niech będzie to solidarne skakanie w workach.
Podobnie jak w znanym wszystkim wyścigu, także tutaj trzeba dotrzeć do celu, skacząc w workach. Naturalnie konkurując z jeszcze jedną grupą albo z kilkoma na raz.
Każda z trzech do sześciu osób, wchodzących w skład poszczególnych drużyn, wkłada nogi do dużego worka. Jednak wszystkie worki członków tej samej grupy powiązane są ze sobą sznurkiem tak, że niemożliwe jest, aby któraś z osób sama dotarła do celu.
Tylko wtedy, gdy reszta dostosuje się do najsłabszego uczestnika, cała drużyna ma szansę na zwycięstwo.