Zasady Wykładni Prawa L Morawski6

■ ■ Zasady wykładni prawa ■ **

towane do krajowego porządku prawnego. Źródłem zasady pośredniej skuteczności prawa wspólnotowego jest art. 10 TWE, mówiący o spoczywającym na państwach członkowskich obowiązku podjęcia wszelkich starań w celu wykonania zobowiązań, jakie wynikają z TWE, a także o zakazie takich działań, które mogłyby osiągnięcie celów TWE uniemożliwić (zasada solidarności). Zdaniem ETS, wszelkie instytucje państw członkowskich, w tym sądy, mają obowiązek współdziałać dla osiągnięcia celów wspólnotowych. Dla sądów oznacza to obowiązek interpretowania prawa krajowego w świetle tekstu oraz celu dyrektywy (czy też innego aktu prawa), aby zapewnić normom wspólnotowym moc wiążącą w prawie krajowym. Sąd krajowy bowiem powinien zapewnić dyrektywie pośrednie obowiązywanie poprzez interpretację prawa krajowego zgodnie z treścią dyrektywy [...] Obowiązek «prounijnej» wykładni prawa krajowego jest uważany przez ETS za jeden z istotnych obowiązków państw członkowskich. Ponadto organy polskie są zobowiązane, w razie stwierdzenia, że normy prawa polskiego są niezgodne z prawem unijnym, zastosować normy prawa unijnego jako podstawę swoich rozstrzygnięć, odmawiając równocześnie zastosowania norm prawa polskiego. Taki tryb postępowania organów i sądów polskich jest konsekwencją zasady pierwszeństwa prawa unijnego wobec prawa krajowego państw członkowskich” (uchwała NSA z dnia 28 maja 2007 r„ I FPS 5/06, ONSAiWSA 2007/5/108, PP 2007/8).

■ Normy prawa wewnętrznego powinny być interpretowane

w zgodzie z normami prawa UE.

Podobnie jak w przypadku prawa międzynarodowego kwestia interpretacji prawa wewnętrznego w zgodzie z prawem wspólnotowym może wymagać uprzedniej wykładni prawa unijnego. Wykładnia tego prawa nasuwa jednak szereg problemów swoistych, które w niektórych aspektach odbiegają zarówno od zasad interpretacji prawa międzynarodowego, jak i prawa wewnętrznego. Z tego też powodu omówimy ją w osobnym rozdziale.

Mówiąc zarówno o wykładni w zgodzie z prawem europejskim, jak i międzynarodowym należy mocno podkreślić, że dyrektywa ta nie może iść tak daleko, by mogła prowadzić do uchylenia tych przepisów prawa krajowego, które są bardziej korzystne dla obywateli od regulacji prawno-międzynarodowych, czy unijnych (por. cyt. wyżej wyrok NSA z dnia 3 kwietnia 2007 r., I FSK 1356/06, LEX nr 313907, Jur. Podat. 2007/6).