ZF Bień 3

Podsumowanie 253

—    kalkulacji nakładów inwestycyjnych oraz przyszłych nadwyżek finansowych,

—    odrzucenia projektów nie spełniających wymogów opłacalności oraz nie nadających się do realizacji ze względów na niedostateczne źródła finansowania.

Spośród przedstawionych metod kalkulacji efektywności ekonomicznej inwestycji pierwsza tj. metoda zwrotności nakładów nie stwarza podstaw do dostatecznie trafnych decyzji, gdyż nie uwzględnia zmiennej wartości pieniądza w czasie. Pozostałe trzy metody prowadzą w znacznym stopniu do zbliżonych wyników. Jeżeli różnica między aktualną wartością łącznej nadwyżki finansowej netto i nakładami dotycząca danego wariantu inwestowania jest:

—    dodatnia, to jednocześnie wskaźnik zyskowności inwestycji kształtuje się powyżej jedności, a stopa jej zwrotności przekracza przyjmowaną przez decydenta za podstawę minimalną stopę kosztu kapitału,

—    zerowa, to wskaźnik zyskowności jest równy jedności, a stopa zwrotności równa jest minimalnej stopie kosztu kapitału, której pokrycie decydent uważa za konieczne,

—    ujemna, to wskaźnik zyskowności kształtuje się poniżej jedności, a stopa zwrotności nie wyrównuje minimalnej stopy kosztu kapitału.

W dwóch pierwszych przypadkach. kalkulacje potwierdzają efektywność realizacji inwestycji, w trzecim wskazują na nieopłacalność rozpatrywanego projektu.

Jeżeli jednak brak jest możliwości akceptowania wszystkich rozpatrywanych, opłacalnych wariantów inwestowania (np. ze względu na dysponowanie ograniczonymi możliwościami kapitałowymi albo w przypadku wzajemnej substytucji wariantów), to zachodzi konieczność wyboru najkorzystniejszego projektu spośród opłacalnych. Wówczas mogą wystąpić różnice w uszeregowaniu inwestycji w zależności od przyjętej metody kalkulacji. Nie