Zaburzwua aysocjaeype 489
ca danej osoby, ten zachowana oraz tępa, ca^odolwadcn Wyita z ao|» otarciom rafacs ddEmcwama aabmacń dysoctacyjnych.
Wspólnym rysem zaburzeń dysocisaymych czy kuowLHgyiajch Jest aytaow J»b atomu utrata normalnej tauyrcji pomiędzy wspammemami z ptaadoja. poczu-ckm tożsamości, wrażeniami czuciowymi i kontrolą ruchów ciała.
Wszystkie typy zaburzeń dysocjacyjnych maią tendencję do stasowania po kalka tygodniach lub miesiącach, szczególnie jeśli kh początek był związany z urazowym wydarzeniem żjoowym. Eardziei przewlekle zaburzenia, zwłaszcza nk*k*tfiadv t abu-taenia czucia, mogą wiązać się z nicrozwiązalnynu problemami czy trudnościami w* toperaonalnymi.
Zaburzenia te były wcześniej klasyfikowane jako różne typy „histerii kunwcrsyi* nej*. Obecnie uważa się, że są one pochodzenia psychogennego i są ściśle związane w czasie z urazowymi wydarzeniami, nierozwiązanymi czy „nie do zniesienia" sytuacjami, czy też z zaburzonymi relacjami z otoczeniem.
Objawy często są odbiciem wyobrażeń pacjenta o tym, tak przejawiałaby się choro* ba somatyczna. Badanie lekarskie i badania dodatkowe nie potwierdzają żadnej znana choroby somatycznej czy neurologicznej, Baza tym można się dopatrzyć, ze utrata funkcji jest wyrazem potrzeb psychicznych czy konfliktów. Objawy mogą się rozwijać w ścisłym związku ze stresem psychicznym i często występują nagle.
Kategoria u obejmuje tylko zaburzenia funkcji somatycznych będących normalnie pod świadomą kontrolą oraz zaburzenia wyrażające się utratą czucia. Zaburzenia oba-mujące ból i inne złożone doznania somatyczne, związane z czynnością wegetatywnego układu nerwowego, są zaklasyfikowane, jako zaburzenia pod postacią somatyczną (zaburzenia z somatyzacją - F 45 0).
Należy zawsze pamiętać o możliwości późniejszego pojawienia się poważnych za* burzeń somatycznych czy psychicznych (1CD-10).
Współcześnie obowiązujące klasyfikacje zaburzeń psychicznych: „Międzynarodowa statystyczna klasyfikacja chorób i problemów zdrowotnych ICD-10” i „Podręcznik dia • gimstyki i statystyki zaburzeń psychicznych DSM-IV Amerykańskiego Towarzystwa ftychiauyczncgo” też różnią się zakresem pojęć „dysocjacja” i „konwersja",
W ICD-10 zaburzenia dysocjacyjnc stanowią kategorię łączącą zarówno dawna .nerwicę konwmyjną", jak i reakcje dysocjacyjnc. Autorzy ICD-10 stwierdzają, że zrezygnowano z terminu „histeria'' ze względu na liczne i różne odcienie znaczenia tego terminu. Użyto natomiast określenia ..dysociacyjm" w odmcttrniu do Kgu. u» da w okj nazywano histerią typu dyaoctacyjncgo i typu konwewinegu fadsuwą t.ikicj dr cyzji jcat to, tc chorzy zarówno „dytocjacyjni", jak t często wykazują
wkIt cech wspólnych, a w praktyce zdarza się że wykazują oni ohc grupy objawów jednocześnie lub w różnych okresach
W DSM*IV wyróżnia aię zaburzenia dyaocyacytne - jako osobną kategorie diagno-styczną hbrw^śaifwr 4pokW1 oraz zaburzenia haumyjąc (cobwubb dawdtrl w za-