img068 (11)

2. Zasady heterocykliczne reagują z kwasem nadchlorowym w myśl następującej reakcji:

N + CH₃COOH₂® CIO,⁹

U'

N—H

CIO,⁹ +CH3COOH

3. Sole amin, zasad heterocyklicznych i sole amoniowe.

Większość soli w zależności od rozpuszczalnika wykazuje wyraźne cechy kwasu lub zasady [169]. Do oznaczeń ilościowych środków leczniczych będących solami wykorzystuje się najczęściej właściwości zasadowe anionu, który przyjmując proton przechodzi w kwas. Sole zawierające anion organiczny mogą być miareczkowane bezpośrednio kwasem nadchlorowym:

U

N-H

c-o^e-

I

H-C-OH

H-C-OH

\/>

C—OH

+ CH₃COOH₂® cio₄^e

M

/°

C—OH I

\Jr

N-H

e H-C—OH

CIO, +    |    + CH₃COOH

H-C-OH

u°

C-OH

Bezpośrednio mogą być oznaczane także azotany, azotyny, fosforany i siarczany zasad organicznych. Jon siarczanowy w środowisku kwasu octowego może przyjąć tylko jeden proton i dlatego zużywa tylko 1 mol kwasu nadchlorowego, co odpowiada przejściu jonu SOf^- w HSO4. Przyjęcie drugiego protonu przez jon HSOjj nie jest już możliwe, ponieważ kwas siarkowy w środowisku kwasu octowego jest jednym z najsilniejszych kwasów i dlatego w stosunku do kwasu nadchlorowego ma bardzo słaby charakter zasadowy.

Także iony chlorowcowodorowe w środowisku kwasu petowego mają bardzo słaby charakter zasadowy w stosunku do kwasu nadchlorowego i nie są zdolne do przyjęcia od niego protonu. Z tego względu nie można oznaczać soli zasad organicznych zkwasami chlorowcowodorowymi przez bezpośrednie miareczkowanie kwasem nadchlorowym. Należy je uprzednio przeprowadzić w octany działaniem octanu rtęciowego w 100% kwasie octowym [170],

ako

;za)

T ^H 1®

. i

R—NH₂J Cl© + (CH₃C00)₂Hg >?[_R—INH₂J CH₃COO© + HgCI₂

304