img07801 djvu

77

Przy traktowaniu każdej nowej liczby, czy nowego działu rachunków, ‘zastosowałem o ile możności powyżej podane sposoby liczenia w takim samym porządku, zaczynając od najłatwiejszego, a kończąc najtrudniejszym.

Ćwiczenia cielesne.

Wskazówki hygjeniczne i metodyczne.

I nauka gimnastyki, mająca pierwszorzędne znaczenie w wychowaniu, przybrała u nas odmienny kierunek. W miejsce bezdusznego, kasarnianego systemu niemieckiego starają się reformatorzy¹) wraz z M. W. R. i O: P. wprowadzić do naszych szkół nowy właściwy system szwedzki, prawdziwie dostosowany do potrzeb fizycznych i umysłowych dziecka.

W tym nowym kierunku — pisze M. Germanówna w podanem dziełku — nie chodzi o to, aby wytwarzać gimnastyków, ale zapewnić młodzieży harmonijny rozwój ciała, a tem samem dać jej podwalinę przyszłego szczęścia. Nie idzie o to, aby dziecko wykonywało szereg ćwiczeń mniej lub więcej trudnych, lecz o to, aby jego ciało przez odpowiednio ugrupowane ćwiczenia zbliżyło się, o ile to możliwe, do ideału doskonale rozwiniętego fizycznie człowieka.

M. W. R. i O. P. uwzględniło w programach naukowych te nowe kierunki i dało temu wyraz w określeniu celów nauki gimnastyki.

Nauka gimnastyki ma nie tylko na celu kształtowanie ciała, ałe i charakteru. Ćwiczeniami cielesnemi mamy wyrabiać sprawność fizy czną, wzmacniać poszczególne funkcje życiowe, wyrabiać odporność ciała na szkodliwe wpływy, poprawiać postawę — z drugiej strony budzić odwagę, pewność si#bie, wytrwałość, przyzwyczajać do karności, opanowania siebie, zgodnego współdziałania i solidarności, kształcić spostrzegawczość, zmysł orjentacji, dar inicjatywy, wyrabiać poczucie ładu, porządku, nauczyć ekonomicznego używania swych sił. Prócz tego kształcimy przy gimnastyce (rytmicznej) poczucie piękna łinji, ruchów i kształtów.

Trzeba zaznaczyć, że uczenie nowego ćwiczenia wywiera wpływ dodatni w kierunku kształcenia charakteru, a powtarzanie go więcej w kierunku fizycznym.

W szczególności mają jeszcze ćwiczenia gimnastyczne, zwłaszcza zabawy i gry, przeciwdziałać złym wpływom, jakie pociąga za sobą nauka szkolna i bezruchowi, które dziecko często musi przeżywać w szkole. Do takich ćwiczeń należą też jak najprostsze ruchy tułowia, kończyn, oraz głębokie oddychanie. Odbywa się je w czasie nauki, gdy uczniowie znużeni mało uważają. Mają one trwać tylko kilka minut.

Poszczególnym celom nauki gimnastyki odpowiadają pewne rodzaje ćwiczeń i dlatego przy układaniu planów trzeba mieć - na wzglę-

1

Dr. Eug. Piasecki: Zabawy i gryjruchowe dzieci i młodzieży. Nakład Książnicy Polskiej, Lwów 1922, Wyd. III.

Marja Germanówna: Gimnastyka w szkole powszechnej. Nakład Jakubowski, Lwów 1922.

Marja Germanówna: Gry i zabawy oraz ćwiczenia na boisku w szkole powszechnej, Lwów 1923.