img19001 djvu

160

I cóż to po tem — gdy zaraz nieboga Skoro swe żądła puściła,

Zasłabiała i oddała Bogu duszę, jaką miała.

Co gdy sama doniosła w ulową gromadę, Wnet król pszczoli jako głowa,

Starszych obywateli wezwawszy na rade Te właśnie rzekł do nich słowa: „Zatrudniajcie się pracą; będzie mi to miło: Róbcie miód, bo wam stąd błogo.

Lecz nie kąsajcie nikogo,

Żeby was to nie zgubiło.“

PIEŚŃ,

1)0 KOBIET KA 1'BEDCE W TOWARZYSTWIE UŁOŻONA.

Płci szacowna, płci kochana,

Jakże dar posiadasz drogi!

Wam nad męstwem władza dana,

Przez hamulce i ostrogi.

Jeśli czci godne przymioty,

Jeśli szczepić chcecie cnoty,

W uściech waszych niecli brzmi chwała, Armatnego jenerała.

Dziedziczna w tym domu sława Piersi jego silnie bodzie:

Przemyślać on nie przestawa,

O twych pożytkach, narodzie.

Jedni gotowi dla zysków,

Inni dla szpecących błysków Skarb twój szarpać, przedać kraje; On ci swoją własność daje.