9
Sumaryczna metoda normowania polega na tym, że normę czasu wykonania zadania roboczego ustala się sumarycznie, bez rozbijania tegoż zadania na elementy składowe i przeprowadzenia analizy poszczególnych elementów pracy.
W metodach normowania sumarycznego nie przeprowadza się analiz warunków technicznych normowanej pracy, przez co normowanie to nie ma żadnych cech postępowości, bo nie analizuje możliwości produkcyjnych dla każdego konkretnego przypadku. Nie daje to również możliwości ustalania wpływu określonych warunków organizacyjno-technicznych na przebieg pracy i czas wykonania zadania.
Wobec braku obiektywnych mierników, które występują w większości metod sumarycznych, ustalanie norm pracy przy ich pomocy nie daje gwarancji, że wielkości tych norm są ustalone dostatecznie dokładnie. Jednak z uwagi na stosunkowo niewielki nakład pracy przy ustalaniu norm tymi metodami znaj dują one w pewnych przypadkach zastosowanie praktyczne np. przy7 opracowywaniu wstępnych projektów7 organizacyjnych, do orientacyjnego obliczania kosztu robocizny, czasu trwania robót itp. Przy normowaniu pracy dla celów produkcyjnych metody sumaryczne mogą być stosowane w tych przypadkach,w który ch przewidywany nakład pracy na ustalenie norm metodami analitycznymi okazałby się niewspółmiernie duży i nie byłby ekonomicznie celowy. Będzie to miało miejsce np.przy ustalaniu nomi na roboty wy stępujące sporadycznie, typowe dla produkcji jednostkowej.
W statystycznej metodzie normowania norm czasu jest jedynie wynikiem zużycia czasu pracy na rozpatrywany zakres pracy, niezależnie od tego, czy robotnik wykonał ją w sposób właściwy, czy też niewłaściwy; nie mówi wcale o tym, czy czas ten jest w rzeczywistości uzasadniony.
Poza tym cechą ujemną tej metody jest to, że najpierw przez pewien okres dana operacja musi być wykowywana w sposób nienormowany, "jakość" prowadzonej w tym okresie ewidencji czasów trwania pracy rzutuje w sposób zasadniczy na normę czasu.
Metoda szacunkowa normowania oparta jedynie na "fachowości" normującego, jego doświadczeniu i sposobie podejścia do normowanej pracy, jest oczywiście najmniej dokładna, a subiektywność jej powoduje więcej reklamacji ze strony wykonawców pracy.Jednakże znajduje ona zastosowanie w pewnych przypadkach produkcji jednostkowej lub małoseryjnej, albo przy robotach nietypowych, remontach, gdy zastosowanie nawet uproszczonych metod obliczeniowych lub porównawczych nie jest możliwe wskutek braku materiałów porównawczych lub ściślejszych danych wyjściowych do obliczeń.