IMG54

3. PRÓBY KLASYFIKACJI

PRZEJAWÓW TRUDNOŚCI WYCHOWAWCZYCH

Stworzenie odpowiedniego podziału symptomów nieprzystosowania'społecznego umożliwia kwalifikowanie dzieci i młodzieży do określonego typu trudności wychowawczych łub pewnej grupy uczniów trudnych. Mamy tu do czynienia nie z poszczególnymi przejawami trudności wychowawczych, lecz z ich syndromami, tzn. z osobliwym zespołem charakterystycznym dla pewnych grup uczniów albo też z podziałem ze względu na możliwe rodzaje i stopień nasilenia tych trudności u uczniów. Klasyfikacja taka jest ciągle jeszcze problemem *otwartyra, Niemniej jednak dokonano już pewnych interesujących prób klasyfikacji.

Podziału trudności wychowawczych pod kątem określonych syndromów, charakterystycznych dla różnych grup uczniów trudnych, dokonali min. L. Bandura i A. Koczetorw.

JL Bandura (1958, a. 170—173} w klasyfikacji wyróżnił dwa podstawowe syndromy przejawów nieprzystosowania społeczne* go, mianowicie: 1) trudności sprawiane przez dzieci o przewadze procesów pobudzania i 2) trudności, jakie przysparzają dzieci o przewadze procesów hamowania.

Dzieci trudne o przewadze procesów pobudzania przejawiają — zdaniem L. Bandury — taicie trudności natury wychowawczej, Jak: przeszkadzanie nauczycielowi i uczniom podczas lekcji, przejawiające się w zbytniej ruchliwości i braku opanowania; aroganckie, zuchwale i wyzywające zachowanie się (agresywna); brak obowiązkowości oraz lekceważący stosunek do nauki szkolnej i szkoły w ogóle; nieprzestrzeganie zasad czystości, porządku f uprawianie gier hazardowych, palenie papierosów, piele alkoholu; wagary i ucieczki z domu; naruszanie cudzej atamoirt; świadome mijanie się z prawdą; trudności natury seksualnej. L Bandura zwraca uwagę, k tego typu trudności spotyka się u niektórych uczniów, począwszy od klasy Uf, a szczególne tek nasilenie występuje w klamrh VI, IX i X. tkania-wis ci lukru tają się częsta z grupy uczniów drugoroeznych i dla-agi aą sarykle starsi sahim i fiaycmie kpśej rozwinięci od smyck kalegów (tokttnik) z klasy

Si