154 Edukacja alternatywna
Główne założenia tej koncepcji to:
— nauczanie powinno być nastawione na pobudzanie działalności poznawczej dziecka oraz rozwijanie jego postaw twórczych przez skłanianie do podejmowania różnorodnej działalności,
— kształcenie winno być nastawione na uczenie sposobów rozwiązywania różnorodnych problemów, które są uczniom bliskie i związane z ich najbliższym otoczeniem, a ich rozwiązanie możliwe przy wykorzystaniu nabytych doświadczeń,
— w procesie dydaktyczno-wychowawczym należy łączyć trzy rodzaje aktywności: emocjonalną, intelektualną i praktyczną,
— należy zapewnić możliwość rozwoju każdemu dziecku,
— trzeba uwzględnić podmiotowość ucznia w stosunkach nauczyciel—uczeń, w systemie diagnozowania i oceniania jego osiągnięć szkolnych,
— system wartości powinien być jasny, oparty na aktywności jednostki i normach moralnych grupy.
Autorka koncepcji proponuje obniżenie progu dojrzałości szkolnej o rok, czyli rozpoczęcie nauczania początkowego już w wieku 6 lat. Według założeń tej koncepcji, praca w klasie 0-1 winna mieć charakter nauczania integralnego, gdzie treści zebrane są wokół trzech grup tematycznych: rzeczywistości przyrodniczej, społecznej i problemów wysuwanych przez dzieci. Widzi tu duży walor „wychowania okolicznościowego", a treści są ujęte w przedziale miesiąca i tygodnia. Preferowane są zabawowe, aktywizujące formy pracy.
Praca dydaktyczna oparta na całodziennym scenariuszu ma najczęściej charakter gier dydaktycznych lub zajęć badawczych, twórczych. Stwarza więc warunki do aktywności właściwej dla wieku uczniów — do zabawy, gdzie mają zastosowanie również wszystkie formy działalności plastycznej, technicznej, muzycznej, ruchowej.
W toku zabawowych czynności uczeń może jako aktor grać określone role, najlepiej takie, które sam wybierze, nazwie