ListDoMarcelli
4

22, 23 Porfiriusz z Tyru

ctuvolkov 8ia TToi/ripiaę TrdvTa eyepyel. ''Orav ouy i8^ę av0pojTrov Totę Kaicoię x^a^P^oyTa Kai SpójyTa, ylywaKe toutou r|pyf|a0aL pey tóv 0eóy ey tt) yuojpr], Troyr|pou 8e Salpoyoę oyTa €v8iaiTT)pa. Oeóy ol pey elyaL yopl£oyTeę Kai 8ioiKeiv arrayTa touto yepaę eKTpaayTO 8ia rf\ę yyu>aewę Kai Trję (3e(3alaę maTewę, tó pepa0r|Kevai otl uttó 0eou Trpovo€LTai TrayTa Kai elaly dyyeAoL 0eiOL Te Kai aya0ol 8alpoyeę ejróiTTaL Tujy TrpaTTopeyojy, Kai Aa0ely apr)xavov. Kai 8f) touto ouTwę ex^€Ly TreTreiapeyoi 4>u\dTTovTai pey pr) SLamiTTeLy Tolę koto tóv (3loy, Trpó ajrewę exovTeę tt)v Tojy 0eójy duaTTÓSpaaToy e^ópaaiy euyyoópoya 8e (3ioy KTT|adpeyoi pay0ayouoL 0eouę yLyywaKoyTai Te yiyytoaKopeyoię 0eoię.

22    Ol 8e pi]Te elyaL 0eouę mcrreuaayTeę prjTe Trpoyolą 0eou 8LOLKela0aL Ta óAa, 8lkt|9 KÓAacRy TTeTTÓy0a<jL to pr)Te eauToię mCTTeueLy pr|0’ eTepoLę otl Kai 0eol elal Kai ouk aAóyto c|x)pą 8LOLKelTaL Ta TrayTa. Elę Kly8uyoy ouy acj^aToy eauTouę ep|3aAóyTeę aAóyw óppr) kto.1 eu8LaTTT0JTw Tolę koto TÓy (3loy emTL0eyTaL Kai TrayTa 8paxjLy a pr) 0epLę, ayaLpely TieLpojpeyoi Tfjy Trepl 0eouę UTTÓXr|i|iiy. Kai 8f) TouTouę pey ayyolaę eyeKa Kai dmcmaę 0eol 8Lacj)euyouaLy airrouę 8e 0eouę Kai Tpy ÓTra8óy Tcoy 0ewy Alkt|u ouTe c|)euyely ouTe Xa0ely SuuayraL^- (3loy 8e KaKo8alpoya Kai TiXayr|Tr)y eAópeyoL ayyoouyTeę 0eouę yLyyujaKoyTai 0eolę Kai tt) 8lkt) tt) irapa 0eu>y.

23    Kay 0eouę TLpay OLiouTai Kai Trerrela0aL elyaL 0eouę, apeTrję 8e dpeXojaL Kai aoc|)laę, ppupyTar 0eouę Kai aTLpaCouoLy. OuTe yap aXoyoę mcmę 8lxa tou óp0wę (Cn^y) €TTLTUxr)ę 0eou, ouTe pf]u tó TLpay 0eoae|3eę ayeu tou pepa0r|KeyaL ótco Tpóiru) xalpeL tó są niegodziwe. Kiedy więc widzisz kogoś, kto cieszy się z dokonywanego zła, zauważ, że ów wyparł się Boga w swoim sercu i jest on siedliskiem złego demona. Ci którzy wierzą, że Bóg istnieje i że kieruje wszelkimi sprawami, zachowują ową wiedzę, a ich pewność wiary daje zrozumienie, że Bóg wszędzie rozpościera swoje panowanie. Ma On aniołów, boskich i dobrych duchów, czuwających nad naszymi poczynaniami i przed którymi nie można się ukryć. Dzięki takiemu przekonaniu [bogobojni] wystrzegają się wszelkiego upadku w życie codzienne, gdyż mają przed oczami nieuchronny nadzór bogów, przez mądrość swego życia poznali bogów, sami będąc przez nich znani⁹⁷.

22    Przeciwnie, ci którzy nie wierzą ani w istnienie bogów, ani w opatrzność boską rządzącą światem, słusznie jako karę otrzymali niemoc przekonania siebie samych i niemoc bycia przekonanymi przez innych, że bogowie istnieją i że to nie jakiś bezrozumny ruch kieruje wszystkimi rzeczami. Popadli oni w wielkie niebezpieczeństwo, poddając się ślepemu impulsowi w codziennym życiu. Praktykują oni to wszystko, czego boskie obyczaje zakazują, pragnąc zniszczyć pojęcie Boga. Z powodu ich ignorancji i niewiary bogowie im umknęli, lecz oni sami nie mogą ani uciec przed bogami, ani się też skryć, stąd bogowie i Sprawiedliwość im towarzyszy. A wybrawszy niegodziwe i błędne życie, ci którzy odrzucają bogów, sami są znani zarówno bogom, jak i Sprawiedliwości od nich pochodzącej.

23    Nawet zatem jeśli oni sądzą, że czcząbogów, i sąprzekonani o ich istnieniu, a zaniedbują cnotę i mądrość, to tak naprawdę zaprzeczają bogom i ich znieważają. Ani wiara bezrozumna⁹⁸ bez prawości <życia>" nie prowadzi do Boga, ani tym bardziej kult nie jest religijny, jeśli się nie pojęło, jaki rodzaj nabożeństwa odpowiedni jest dla tego, co boskie¹⁰⁰.

⁹⁷    Zbieżność z myślą św. Pawła, Ga 4,9.

⁹⁸    Bardzo istotny termin dla Porfiriusza. W kontekście Przeciw chrześcijanom, termin „bezrozumnej wiary” występuje jako inwektywa antychrześcijańska. Zob. R.L. Wilken, The Christians as ihe Romans saw Them, Yale: Yale University Press, 2003, wyd. 2, ss. 160-163.

⁹⁹    Dodatek ęfjv za wydaniem Orellego.

¹⁰⁰    Por. Hier., IV.4.

53