Magazyn83801 djvu

KAZIMIERZ STABROWSKI    PIORUN

Na terenie warszawskim dał się poznać, jako twórca młodej Szkoły Sztuk Pięknych, otworzonej 1904 r. mimo zadziwiającą obojętność ogółu dla tej sprawy. Pierwszy zespół profesorów dobrany był znakomicie. Stanowili go Krzyżanowski, Tichy, Ruszczyć, Trojanowski, Ksawery Dunikowski i Pajzderski Tomasz. Wszyscy wnieśli w jej mury wybitny talent i porywający zapal dla sprawy. Pierwsze 5-lecie stanowiło najświetniejszą kartę szkoły. Młodzież cisnęła się tłumnie i pracowała niesłychanie. Przez tę szkołę przeszła cała prawie młoda sztuka warszawska.

Jako malarz znany jest Stabrowski z szeregu portretów, często fantastycznie kostjumowanych, — a także z krajobrazów nastrojowych. Najsilniejszym przejawem jego talentu był tu cykl „Burza", — szereg wielkich płócien, niby symbolicznych obrazów dramatu ziemi polskiej. Miasto płonące, nad niem burzliwe kłęby czarnego dymu i chmur, oblanych blaskiem pożogi. Piorun, jak słup ognia, spada ze straszliwego nieba, oświetlając zbity tłum czarnych mogilnych krzyżów na wzgórzu. Rozległe perspektywy smutnej krainy, nad którą wichrzą się burze dziwaczne, nieba zasnute falą chmur szarych, sinych albo czerwonych.

Natura żywa, wrażliwa, impulsywna, umie ze świeżością dziecka zainteresować się różnemi dziedzinami życia, w których natychmiast

ft

311