Magazyn9 1001 djvu

4

mięśni, naczyń etc. na osobnikach ras podzwrotnikowych napotykało na wiele trudności: na przeszkodzie stał przedewszystkiem brak materyału, spowodowany utrudnionym transportem, konserwacyą, wreszcie samą metodą badania. To też większość spostrzeżeń na częściach miękkich u przedstawicieli ras pozaeuropejskich dokonano na osobnikach zmarłych w Europie.

W miarę jak się rozwijało zainteresowanie w tym kierunku, uczeni wypowiadali swe zapatrywania na tę kwestję, poglądy, które, jak zobaczymy, dadzą się rozdzielić na dwie grupy.

Oczywiście cały szereg uczonych stwierdził, że różnice rasowe w budowie części miękkich, np. Europejczyków i Murzynów, są dość wyraźne.

Gibb (1866, 4) badając laryngoskopicznie krtań żywych Murzynów, tak się wypowiedział o częstości występowania Carti-laginis Wrisbergii:

„lf no other point of difference between the two races was found, than the presence or absence of this smali cartilage, it is of itself alone of sufficient signifi-cance to distinguish the one from the other".

Zdaje się jednak, że Gibb w swym twierdzeniu, jakoby ta jedna cecha wystarczała, do rozróżnienia Murzyna od Europejczyka poszedł za daleko, gdyż przypuszczenia jego nie zupełnie zostały potwierdzone.

Pozzi (1874,581) rozpatrywał kwestyę murzyńską na podstawie badań innych autorów, i przyszedł do przekonania, że niektóre tak zwane prymitywne mięśnie są u Murzynów nieco częstsze „paraissent etre plus abondantes dans la race negre“.

Duchesne (1881, 338) zbadał wnętrzności Murzyna i na tej podstawie wypowiedział się jak następuje:

,en somme... le systeme splanchniąue presąue tout en-tier est frappe de stigmates rćgressifs, et il serait pueril de se contenter d invoq uer le hasard pour expliques ces faits“.

Bądź co bądź należy stwierdzić, że Duchesne oparł swój pogląd na jednym tylko spostrzeżeniu.

Tern ciekawszem będzie zdanie Bryce’a (1897,614), który zbadał ciała kilku Murzynów: