Magazyn9 3601 djvu

30

III. Mięśnie piersi i brzucha.

a. Mięśnie piersi.

M. sternalis.

Materyał. Oprócz 52 przypadków tabeli I wchodzą tu w grę 4 osobniki Soemmeringa (1785. 32), 7 jednostek Le Doubla (1897. I. 282), dalej jeden osobnik Bankarta, Pye-Smitha i Pliillipsa (1869. 439), dwa wypadki Meckela (1815 35) i Hubera (1754. 112) — razem 67 jednostek murzyńskich.

M. sternalis był notowany u Murzynów przez Bankarta, Pye-Smitha i Phillips a, przez Chudzińskiego, Giaco-miniego, Groyssmana, Le Doubla, Testut, Hubera i Bonn’a (cyt. Saudifort) - razem w 9 przypadkach. W stosunku do 67 obserwacyi dałoby to częstość 13.4%.

Odrzucając jednak te wypadki, które były notowane tylko ze względu na m. sternalis, wskutek czego statystyka nie byłaby ścisłą, otrzymamy 7 przypadków tego mięśnia u 89 osobników, czyli 127 o-    ‘

W każdym zaś razie muszę zaznaczyć, żc cyfry Le Doubla (1897. I. 282) — 6 47o wdwuch przypadkach na 31 obserwacy¹ — i R u g e g o (1905. 517) — 8.4°/₀ — uważam za zbyt niskie.

Porównywując moje dane z cyframi dla innych ras, otrzymamy bardzo ciekawe zestawienie:

Europejczycy—2230 przypadków L e Double (1897.

I. 281)...............4.1%

Maksymalna cyfra dla Europejczyków według M a c a-

listera (cyt. L e D o u b 1 e) . . .    . .    6 %

Murzyni Loth.......... ...    12 %

Japończycy. Adach i (1909.268)....... 14.8%

Chyba więc nie ulega żadnej wątpliwości, że pod względem częstości m. sternalis zachodzą poważne różnice rasowe.

Co dotyczy różnych form i asymetryi tego mięśnia, to zaznaczę jedynie, że m. sternalis, jako dalszy ciąg m. ster?io cleido-mastoićei widziany był w 3 przypadkach (337₀), zaś jako mięsień samoistny również w 3 przypadkach (33%); co zaś do asymetryi, to 3 przypadki występowały z obu stron, 2 tylko z jednej strony, a pozostałe cztery nie dały się w tym względzie rozklasyfikować.