Magazyn3701

Objaśnia się np. w ten sposób:

„Tę łódkę z nabojami wstawiam we wkład i wpycham naboje do magazynu. Jeżeli teraz zamek popycham do przodu, wchodzi jeden nabój w lufę. Od tej chwili jest karabin naładowany. Gdy pociągnę teraz za spust, wtenczas padnie strzał i kula wyleci z lufy."

Z przyrządu celowniczego trzeba znać muszkę, krawędź celownika i szczerbinę. Pokazać urządzony z drzewa w powiększonych rozmiarach przyrząd celowniczy, muszkę prawidłową, oraz błędy w celowaniu.

Urządzenie tarczy, tarczę pierścieniową, tarczę pierścieniową z głową, środek tarczy, skutki błędów w celowaniu, pierścienie 1—12, trafienia itd. Ważnem jest pouczenie o zachowaniu się na strzelnicy!

Nauka celowania.

b]    Drewniany stojak i worek z piaskiem. Przyrząd celowniczy z drzewa i mała tarcza powinny być zawsze pod ręką.

Podoficer powinien nastawić karabin, leżący »a worku z piaskiem i kazać strzelcowi powiedzieć, na jaki punkt karabin nastawiony; następnie kazać rekrutowi samemu nastawić karabin na wskazany punkt. Trójkąt błędów. Do celowania zestawiać osobne drużyny ; tylko sumienni podoficerowie, którzy dobrze celują, powinni kontrolować [aparatkontrolujący]. Podoficer broni ćwiczy zupełnie słabych strzelców. Żeby nie odciągać uwagi rekruta od strzelania i nie przeszkadzać mu, należy przedtem dokładnie wpoić przepisowe zachowanie się na strzelnicy. Celować do znikających celów.

Ćwiczenia wolne.

c]    Krążenie głową, zataczanie kół ramionami rozkładanie palców w dłoni, krążenie ręką w przegubie wyrzucanie ramion, skłony tułowia.