Magazyn9 8401 djvu

78

	Murzyni	Europejczycy
M. biceps fptnoris.	Obie głowy mniej lub więcej niezależne od siebie; częsty silny rozwój ca-pitls breois; przyczep przesunięty dystalnie.	głowy mięśnia przeważnie w silnej zależności.
Af. i/astroenemim.	Lateralna głowa więcej wysunięta dystalnie niż mcdyalna, brzuśce mięśnia absolutnie i stosunkowo dłuższe, niż u Europejczyka, połączenie obu głów znacznie niżej. Średnia odległość od linii stawu kolanowego 83 mm. 0	taż sama odległość 76 mm.
M. soIpiis.	Brzusiec mięśniowy często silnie wydłużony dystalnie.
M. plantnris.	Brzusiec mięśniowy słabiej rozwinięty (?)■	—
M. flpx. (Hu. brevis.	Częste połączenia z m. ftex. hall. lontj. i m. fiex. dig. longa.	—
M. peronaeus lougiis.	Brzusiec sięga dalej dystalnie.

Zpośród uwzględnionych tu 44 mięśni, 32 wykazują wyraźne cechy prymitywne. Są to przeważnie takie znamiona, które nie dadzą się wyrazić w odsetkach, a które mimo to przemawiają nie mniej pewnie, niż cyfry; tak np. budowa mięśni twarzy jest świetnym przykładem prymitywnej budowy umięsienia Murzynów, a podobnie rzecz się ma z wieloma innemi cechami. Tabela IV wystarcza najzupełniej, by wskazać na prymitywniejszą budowę Murzynów, w każdym zaś razie w zupełności potwierdza poglądy wypowiedziane na str. 75.

Tak więc uważam, że mięśnie Murzynów świadczą o ich filogenetycznie niższem stanowisku; dzięki czemu muszę Murzynów uważać za ludzi niżej stojących od Europejczyków.

Nadmienię tu dalej, że u Murzynów znaleziono cały szereg rzadkich waryacyj mięśniowych, których dotąd nie notowano u Europejczyków. Nie znaczy to bynajmniej, że wspomniane od-