105
Spadek liczby urodzin.
wyższe robotnicze mają mniej dzieci niż inne. Według S. R. S t e i n-m e t z a!3) miało w Holandji 23 uczonych i najwybitniejszych artystów przeciętną ilość dzieci tylko 2.6, a profesorowie uniwersytetu 3.82, przy przeciętnej cyfrze 5.19 przypadającej na jedno małżeństwo wszystkich stanów zamożniejszych. Porównywając te liczby z odpowied-niemi cyframi tyczącemi się rodziców i teściów tych uczonych i artystów znajdywał znaczne ich obniżenie.
O Anglji powiedział już F. Gal ton14) przed dziesiątkami lat: „Naród nasz przestał w tym stopniu wytwarzać inteligencję, w jakim to czynił 50 — 60 lat temu. Przodująca na polu umysłowem część narodu nie rozmnaża się już w tym stosunku co pierwej; klasy mniej zdolne i mniej energiczne są płodniejsze od bardziej wartościowych”; a w innem miejscu powiada: „Jeśli wogóle możliwy jest ratunek, to jest nim tylko przekształcenie względnej płodności poszczególnych grup ludności”. Statystyk angielski Pearson16) obliczył według tegoż źródła, że „w Anglji połowa całej następnej generacji zostaje spłodzona tylko przez 12% obecnego ogółu ludności; w trzeciem pokoleniu stanowią potomkowie tych 12% już 78% ogółu ludności, a w czwartem 96%”. Według Stopes^1®) wypadało ze spisu ludności z r. 1911 na 1000 żonatych mężczyzn w wieku powyżej 55 lat, rocznie przeciętnie 162 urodzin. Według zawodów wypadało:
u robotników dokowych . . . 231
Już w 1896 — 1901 wypadały w Prusach według Woytin-s k i e g o (I. c. s. 76) na jedno małżeństwo w każdej grupie zawodowej następujące liczby urodzin:
robotnicy fabryczni.......4.37
przemysł włókienniczy.......4.31
urzędnicy państwowi i gmin......3.23
sztuka i literatura........2.55
lekarze, służba lekarska itd. ... . . 2.25
Według tegoż autora zbadano na podstawie spisu ludności z r. 1906 skład 8.089.960 rodzin we Francji. Przy podziale ich według zawodu głowy rodziny i czasu trwania małżeństwa wypadła na 100 rodzin następująca liczba dzieci:
13) S. R. Steinmetz. Der Nachwuchs der Begabten. Zeitschr f. Sozial-wissenschaft. 1904. H. 1.
14) Cyt. według N. W. Siemensa: Einfuhrung in die allgemeine und spezielle Vererbungspathologie des Menschen. Berlin 1923. S. 193.
15) Cyt. według N. W. Siemensa: I. c. S. 189.
ic) S t o p e s, weisheit in der Fortpflanzung, Zilrich 1920. S. 31.