X6
Na przykład na płynącym statku (tys. 42) prostopadle do płaszczyzny symetrii osadzony jest krążek. Układ wał - krążek obraca się ze stałą prędkością kątową cdi. Łódź może przechylać się z burty na burtę, co opisuje współrzędna kątowa v)/. W naszym przypadku ten ruch statku jest ruchem precesyjnym. Prędkość kątowa precesji wynosi co2 =\j/. Środek ruchu kulistego znajduje się w punkcie O.
X6
/
Rys. 42
K„ = KZ) = IZj ■ = const.,
Iaędkość kątowa precesji: co2 = \j/ = ą/0 • 0 • cos0 ■ t, jeżeli kąt precesji: v|/ = vg0 • sin0 • t,
prędkość liniowa końca wektora krętu: uA = KZ <o2=IZi fi), -y0 0cos0t.
Pochodna krętu względem czasu jest równa algebraicznej sumie momentów wszystkich sił zewnętrznych działających na układ wał - krążek, co zapiszemy odpowiednio:
<=Sm()(p;) = m0, ua=Mh=N„-BC.
N,
Krążek jest umocowany w środku walu, wobec tego: Nu ~ Ne. U ca keje w łożyskach będą więc wynosiły: N„ N(.
/, pokazanego przykładu wynika, że jeśli w układzie występuje żyroskop, w łożyskach mają miejsce reakcje o charakterze dynamicznym. Pochodzą one od l/.w. zjawiska żyroskopowego, któremu towarzyszy pojawienie się momentu zwanego momentem żyroskopowym. Moment ten to oddziaływanie żyroskopu na krępujące więzy, które wywołują ruch żyroskopowy:
Mz=-M0,
gdzie Mz - tzw. moment żyroskopowy.
Hi|k wiruje z prędkością tOj wokół własnej osi zu która w danej chwili pokrywa mi- z osią z układu nieruchomego xyz (rys. 43). Kręt bąka względem środka mchu kulistego wynosi odpowiednio:
K^-g^Ko,
i d do wartości:
KZ| = Iz ■ 00j = const.,
ho o), = const.
Iti|k podparty jest w punkcie O podporą typu przegub kulisty. W punkcie tym wystąpi reakcja podpory nieznana co do kierunku i wartości. Przewidujemy ją inko trzy składowe X0,Y0,Z0 równoległe do odpowiednich kierunków osi układu nieruchomego. Wprowadzamy do układu chwilową siłę F.
< >lu i-ślamy moment układu sił względem punktu O:
M0-£M0(Pi) = OBxF,
i=l
który co do wartości wynosi: M„ -1OB.