Obraz0026

V

V

R,Y3. 3.S. Pryzmy ustalające; a) dla ustalenia powierzchni obrobionej, b) dla ustalenia powierzchni nie obrobionej, c) nastawna płytka pryzaowa [20]

Dla zwiększenia sztywności zamocowania niekiedy stosuje się dodatkowe opory samonastawne i podprowadzane. Niekiedy ais zachodzi konieczność pozbawiania półwyrobu 6 stopni swobody dla prawidłowego ustalenia, np. przy obróbce powierzchni równoległej do podstawy korpusu (rys. 3.8.) wystarczy związać 3 -stopnie swobody. 2aki sposób bazowania, przy którym półwyrób opiera się na mniejszej liczbie (niż °) punktów oparcjych., nagywa się bazowaniem częściowym.

4, Przebieg ćwiczenia

4.1. Sybór baz i przeliczanie wymiarów

a) .Dla surówki, posiadającej rysunek konstrukcyjny, określić, jakie winny być wykonane podstawowe operacje obróbkowe inarysować szkice basowania.

b)    Narysować technologiczne’łsóc.aohy wymiarowe wskazanych i -

W

II

- 2 operacji i obliczyć wielkości wymiarów zamykającycb dla przypadków, gdy baza kontrolna nie pokrywa się z bazą. obróbkową.

, ■>«. 3.7. Kołki ustalające:    a), b), c) i d) stałe, o) , f) >yy~

plenne, g) wysuwne, h.) samonastawne

4.2. Analiza specjalnego uchwytu obróbkowego

• ) tapoznać sl? a konstrukcją wskazanego uchwytu obróbkowego, określić jogo przeznaczenie, ustalić położenie elementów ustalają-oyeh,

b) K«ryso'v'ać szkic nofczyta w odpowiedniej afc&Ii ^ na podstawie pomiarów    -*y?darów uchwytu).