obraz6 (6)

potępienie władcy za jego zniemczenie się. Dopiero trzy lata po śmierci Chotimira, w 709 r., zdołano zdusić reakcję i nakłonić niechętnych chrześcijaństwu Słoweńców do poddania się swemu losowi.

W Czechach ogólnie podjętym hasłem do rewolucji antychrześcijańskiej stała się tragiczna śmierć w roku 929 ¹⁰ gorliwego krzewiciela chrześcijaństwa rzymskiego, księcia Wacława, uległego w stosunku do cesarza niemieckiego. Na życie młodego władcy targnął sic jego brat Bolesław 1, przywódca stronnictwa naródowoi ogańskiego. U podstaw tego krwawego czeskiego powstania antychrześci-jańskiego leżały co najmniej trzy czynniki: nieporozumienia personalno-dynastyczne w łonie panującego rodu czeskiego, ambicje narodowe państwa czeskiego oraz obrona zagrożonego obyczaju starosłowiańskiego. Reakcja słowiańska poczynała sobie zbyt jawnie untynicmiecko, aby się mogła ostać. Cesarz Otton I Wielki po długiej walce pokonał w 950 r. buntownika i zmusił go do uznania się za lennika cesarskiego.

Sam Bolesław I musiał teraz z kolei obiecać, że stanie się krzewicielem wiary, którą przedtem tak energicznie i nie przebierając w środkach zwalczał. Jak wielkie jednakże poparcie w społeczeństwie musiał sobie zaskarbić ów propogański władca, świadczy fakt, że mimo porażki wojennej nie śmiano go usunąć z książęcego stolca. Były przywódca

¹⁸ W. Kowalenko, cyt. wyd.

oporu pogańskiego osadzał tern/ w Pradze i na Morawach biskupów, a swoją córki; Do brawę wydał za księcia Polan Mieszka I. :.ia wiając jako warunek nawrócenie się przy szłego zięcia.

Tak więc — o gryząca ironio! - - gloryfikowana przez chrześcijańskich kronikarzy polskich wielka Chrystian i zaiorka Polski Dąbrówka przy bliższym poznaniu okazuje się córką przywódc}' czeskich pogan, w dodatku mordercy świątobliwego młodego księcia Wacława. Sama zaś przybywa jako oblubienica księcia Mieszka I w niemłodym już wieku, mając za sobą podobno dość burzliwą młodość i swobodne życie. Daleka musiała być zresztą od ideału doskonałej chrześcijanki, gdyż w przeciwnym razie Kościół niechybna* postarałby się w owych trudnych czasach niedostatku świętych o jej kanonizację.

Pierwszym patronem nowo ochrzczonego kraju Polan stał się wygr.aniec czeski, żeby nie nec: wypęciek za odszczepieństwo narodowe — biskup praski Wojciech. Pierwszym zaś rodzimym świętym Polski był dopiero biskup Stanisław ze Szczepanowa, ukarany śmiercią przez Bolesława Śmiałego za kontakty z obcym mocarstwem za plecami króla.

W piastowskie) Polsce ludzie niechętni odstępstwu od wiary ojców długo i cierpliwie znosili narzuconą im ebeą naukę, krępująco nakazy postów, modłów i wstrzemięźliwości płciowej. Energiczny Bolesław Chrobry wnuk Bolesława I czeskiego, ongiś obrońcy