*Ok. 1160-70: górna tenia pod kątem, trochilus traci równoległość. Możemy zaobserwować, że kąt jest ostrzejszy, rozciągnięty, w konsekwencji zmiany we wklęsce i listwach: ‘
-listwa zmienia kąt (na dole listwa jeszcze w pionie, a górna zmienia kąt) -proporcje zaczynają się wyciągać „
-następuje proces zakleszcza wklęski -niższe bazy (odczucie ciężaru kolumny)
"‘Lata 1180: obie tenie pod kątem, zakleszczenie trochilusa.
-tendencja do zakleszczania
-profil środkowy pod kątem 45° (tzn. obie listwy zmieniły kąt)
-torus nie wychodzi poza plintę -torusy sprężyste
- Kon. Xn w. Dolny profil pod wrażeniem nacisku, bazy dynamiczne ok. 1190 r.
1180 -1200 dolny torus oderwał sie od cokołu.
*Ok. 1190-1200; nieznaczne wysunięcie dolnego torusa poza cokół (u nas 1230) -tendencja do zakleszczania wklęski bardzo wyraźna -wklęska głęboko wyrobiona (jakby próbowano ją zamknąć)
-profile zmieniły kąt nachylenia (zamortyzowane formy - profile spłaszczone; torus, który leżał na cokole oderwał się)
-na bazach widać w części rorusa gruszkowata formę, nieznaczne wysunięcie bazy (wałka) poza cokół (Ile-de-France, laon ok. 1190- 1200; u nas te tendencje ok. 1230)
-obniżenie, tracenie mięsistości formy
-profile wałka spłaszczone, czasem zmiana torusa ąa ćwierćwałek, wałki nie są pełne, ale wykreślone z dwóch odcinków łuków.
- Ok. 1200 Katedra w Laon, Henryków, kat. W Magdeburgu; baza stosunkowa niska, nieco większa, wysuwająca się poza plintę, wklęska zaczyna się zamykać po 1200, efekt coraz bardziej graficzny. Torus przechodzi w ćwierćwałek, górny torus ma podobny profil I ćw. XDI w.
z* 1210 — dolny wałek odrywa się od cokołu, pod naciskiem kolumnyJ *Ok. 1200-20;
-torus, który leżał na cokole oderwał się i przyjął formę jakby gruszki -2 profile zmieniły swój kąt nachylenia, górny torus równolegle do cokołu -wklęska głęboko wyrobiona, próba jakby zamknięcia, mocniejsze zakleszczenie
-profile wałka spłaszczone (czasem zamiana torusa na ćwierćwałek). Wałki nie są pełne, ale wykreślone z dwóch odcinków łuku.
-mniejsza mioęsistość formy