P1070687 (2)

o składzie odpowiadającym punktowi przecięcia się prostej operacyjnej z przekątną. W wyniku konstrukcji graficznej otrzymuje się skład destylatu w pierwszym momencie rektyfikacji .v₀₁ = 0,95 uł. mol. benzenu. Taką samą operację wykonuje się dla ostatniego momentu rektyfikacji, otrzymując w wyniku skład destylatu x_D — 0,5.

Podobnie dla wartości pośrednich między x_F i x_w, prowadząc kilka prostych operacyjnych o tym samym nachyleniu co poprzednie, otrzymuje się kilka dalszych zależności między składem cieczy w kotle a składem destylatu w różnych momentach czasu między początkiem a końcem procesu na danej sześdopółkowej kolumnie.

Wyniki zestawiono w tabeli 9.6.

Tabela 9.6

^xd	xDl - 0,95	*D2 0.87	^xD3 “ 0,8	*I>4 = 0,65	^XDS = 0,5
X	Tjr-Z.-O^l	*2 - 0,14	^x3 = 0,12	xA - 0,08	-Vip = Jfj = 0,06

Na podstawie tej tabeli można sporządzić wykres x =f(x_D) (rys. 9.13). Wykres ten umożliwia łatwe odczytanie składu destylatu (xd), otrzymanego w- chwili, gdy ciecz w kotle posiada stężenie x (przy czym x_r>x>x_w).

U

Par ««**«• Ry». 9.13

Do obliczenia ilości destylatu stosuje się równanie:

a i 1 Si

| ijs—i

*w

. . £    £₂ ■— liczba moli cieczy w kotle na początku i na końca procesu,

^s '    * * — zmienny skład cieczy w kotle.

Rys. 9.14

— *

Wartość występuj^ w tym równaniu całki oblicza się graficznie, korzystając z wykresu zsflpć) (rys. 9.14). Wykres ten sporządza się na podstawie danych tabeli 9.7

Tabela 9.7

XD	0,95	0,87	0,8	0,65
X	0,21	0,14	Q,l2	a 0,08	0,06
1 XD—«*	1,35	1,37	0,47	1,755	«b. — 2^75

Po splanimetrowaniu pola na wykresie, zawartego między otrzymaną krzywą *

X&—‘X , HM

^b=Ax) a osią odciętych w granicach 0,06-f 0,21, oraz po uwzględnieniu skali wykresu otrzymuje się:

v    0,21

I —= 0,226.

0,06

J x_D—x

A zatem

I |g = 0,226.