P1260041

130

zwiesza Ją się od umieszczonych pod nasadą szyi szlaków, w postaci paso kresek pionowych /Tabl.HTII, 15/, lub rozmaicie ukierunkowanych, tworzących rodzaj frędzli. Są to bardzo często na przemian ukośnie do siebie ustawione grupy kresek, po dwie, trzy, czy cztery, poniżej linii ciągłych /Twbl.HI, 1, 2/. Odmianą tego motywu są kreski na przemian ukośne, przedzielone w środku szeregiem pasm pionowych /Tabl.im, 9/. Niekiedy poszczególne grupy kresek przypominają tzw. ornament grzebykowy /Tuczno, pow. Inowrocław/ które może też w postaci chaotycznie ukierunkowanych szeregów, pokrywać cały brzusiec naczynia.

Na niektórych popielnicaoh pojedyńcze kreski tworzą rodzaj kątów wiszących, skierowanych wierzchołkami ku górze i przedzielonych w środku. Umieszczane są w formie rytmicznie powtarzających się znaków na górnej partii brzuśca /Tabl. XXII,8, 10, 11/. Hotywy tego rodzaju o mniejszych rozmiarach są przeważnie staranniej ryte 1 często tworzą szlaki wspólnie z linią oiągłą /Tabl.XX, 5/* Podobne do opisywanych przedstawienia, wyglądające jak rysunki strzał, umieszczone są pod nasadą szyi na naczyniu ze Stawnicy, pow. Złotów.Innym rodzajem zastosowania motywów kreskowych, pionowych,' ukośnych 1 na-przemian ukośnych, jest wyrycie ich między dwoma szlakami oiągłymi, omawiane przy motywach liniowych. Układy kreskowe są typowe dla ornamentyki dzbanów i kubków, stanowiąc niemal wyłączną ich ozdobę.

Bzadko pionowe kreseczki wchodzą w akład szlaków złożonych z elementów innych, niż linie ciągła, np. mogą występować między liniami falistymi. f kilku przypadkach tworzą rodzaj atrefy dla przedstawień obrazowych /Tabl.XXII, 3/.

Szczególnym przykładem zastosowania elementów kreskowych są motywy przypominające figury geometryczne, jak np. trójkąty i romby, lub rodzaj czworokątów. Do tych ostatnich należą wąskie prostokąty uformowane z parzystych kresek rytych blisko siebie, ozdobione prostopadłymi lub ukośnymi w stosunku do ścian bocznych kreskami. Zwie-3zają sii} najczęściej od ćoofcolnego szlaku na przedniej partii brzuśca. Tego rodzaju motywy ,7 układzie wertykalnym, zdobione tym samy id stylem, co poziome pasy pod nasadą szyi, tworzą wspólnie kompozycję lioryzontolno-wertykalną o charakterze strefowym. Inna odmiana czworokątów występuje zawsze pojedynczo z przodu brzuśca. Mogą to być małe prostokąty wyryte poniżej pasma poziomego u nasady szyi, zakreskowane pionowo /Tabl.XXI, 4 i XHI, 13/, lub poziomo. Niekiody boki uformowane są z kresek podwójnych lub potrójnych. Takie same czworokąty podzielone grupami pionowych krasek występują no popielnicach ze Swichowa i Zwartowa, pow. Lębork /Tabl.XXII, 1/. Wyjątkowo podobny motyw umieszczony jest z przodu szyjki pod wyobrażeniem twarzy /Tabl. XXII, 14/.

Wszystkie naczynia z opisanymi ostatnio wyobrażeniami zaliczane są do I i II typu, oprócz jednego - posiadają wizerunki twarzy i często przedstawienia obrazowe. Zbliżone do prostokątów figury geometryczne znajdują się na niektórych popielnicach twarzowych z rysunkami napierśników i wyryte są z tyłu szyjki, imitując klamry tych ozdób. Ha popielnicy ze Starogardu Gdańskiego, czworokąt ma kształt trapezu /Tobl. XXII, 1?/, w którym podwójne kreski tworzą boki i przechodzą pionowo przez jego środem. Prostokąt wypełniony odciskanymi kółkami, umieszczony jost z tyłu szyjki popielnicy z Borkówke, pow. Lębork /Tabl. XH, 7/.

Motywy kreskowe połączone są niekiedy z kłutymi, w ten sposób, że nakłucia stanowią obramowanie kresek jednostronne , lub dwustronne /Tabl.XVII, 15/, mogą także oddzielać od siebie poszczególne kreski biegnące pionowo od nasady szyi /Tabl. XXII, 7/* Ciekswe połączenie widnieje na popielnicy z Kostkowa, pow. Lębork /Tabl.XVII, 4/{ z obu stron, u dołu każdej kreski umieszczone są symetrycznie dwa pionowe nacięcia. Bzadko spotyka się ne popielnicach promieniście rozchodzące się kraski. Wyryte są no kilku naczyniach wokół plastycznego motywu o owalnym kształcie i znajdują się przeważnie z ty-